Laatste update door Fabienne Peters op 16 februari 2022
Hoe kom je in contact met je ziel? Ga met Alberto Villoldo op heldenreis naar je binnenwereld door middel van meditaties.
Verloren zielsdelen herstellen is de ondertitel en de missie van het diepgravende boek Afdalen in je ziel van Albert Villoldo. In amper 220 pagina’s neemt Alberto Villoldo je mee op reis in je ziel. Hij deed jarenlang proefondervindelijk onderzoek naar de geneespraktijken van sjamanen uit de Amazone en de Andes en beschrijft zijn kennis zo aanstekelijk en praktisch dat het beklijft. Als je dit boek openslaat is er geen houden meer aan. Je wilt op reis om jezelf opnieuw te leren kennen.
Afdalen in je ziel is een veelomvattend boek in compacte vorm. Gaat het dan heel snel? Nee, het is gewoon praktisch opgezet en er staat geen woord te veel in. De meditatiereizen vormen de leidraad van het boek. Per hoofdstuk legt Villoldo uit waar de eerstvolgende meditatiereis heen zal gaan. Je leert over achtergronden en gebruiken van traditionele sjamanen en kan vervolgens meteen praktisch aan de slag. Als je dat nog niet wilt, is het ook geen straf om het boek met de prachtig omschreven meditaties te lezen. Maar wil je wel meteen afdalen, dan staat praktisch gezien niets je in de weg.
Om de ziel in kaart te brengen, gebruikt Villoldo de mythe van Parcival als metafoor. De jongen die geen ridder mag worden van zijn moeder omdat ze bang is dat hij net als haar man en andere zoons zal sterven in de strijd. Toch wil hij ridder worden. Parcival gaat en belooft zijn moeder niet nieuwgierig te zijn, geen vragen te stellen en vrouwen altijd met respect te behandelen. Deze afspraak ontneemt hem de mogelijkheid om zijn lotsbestemming te leven. Hij krijgt namelijk de kans om een levensveranderende vraag te stellen over de Graal, maar doet dat niet. Hij ontmoet de liefde van zijn leven, maar vertrekt weer zonder haar het hof te maken.
Zijn noodlot (de angst van zijn moeder, de loyaliteit naar haar en de keuzes die hij daardoor maakt) blokkeren het pad naar zijn bestemming. Een pad dat zich al heel vroeg in zijn leven aandient. De mythe van Parcival is een krachtige metafoor die jou als lezer meteen brengt bij datgene wat al vanaf jonge leeftijd aan je trekt, maar waarvoor je – om wat voor reden dan ook – de deur dichthoudt.
‘Net als Parcivals zoektocht zal jouw reis naar je lotsbestemming langs vele wegen gaan, en dat zal niet allemaal even gemakkelijk of prettig zijn.’
Volgens de christelijke traditie is beneden zwaar en donker. Het is geen zachte plek; het is de plek van de hel. Onbegrijpelijk voor de indianen voor wie beneden staat voor Moeder Natuur: ‘Voor de inheemse Amerikanen was de aarde een vruchtbare plaats van vernieuwing, een rijk gebied waar ze heen konden reizen om delen van iemands oorspronkelijke ‘zaad’ dat afgesplinterd was door trauma of pijn, terug te halen.’
Afdalen naar die plek is niet eng, want je komt er niets vreemds tegen. Confronterend is het wel, want beneden vind je alles waarop jouw ziel nu, in de Middenwereld, leunt. De krachtige, kleurrijke delen van eerder in je leven, eerdere levens of voorouders, maar ook de verloren zielsdelen die bepalend zijn voor het leven dat je nu leidt.
Voordat je naar de Benedenwereld afreist, is het belangrijk om een gewijde ruimte te creëren. Dat doe je door de geleide meditatie die in het boek beschreven staat. Je groet de vier windrichtingen, doet de ‘kleine dood’ ademhaling die je dichter bij je onbewuste brengt en daalt dan af naar een plek diep in de aarde, midden in de natuur. Daar ontmoet je de Poortwachter die je zal begeleiden naar het vinden van je verloren zielsdelen. Villoldo:
‘Dit is jouw reis om weer in contact te komen met de geest van de aarde en het heilige vrouwelijke.’
Afdalen, poortwachter, ‘kleine dood’ ademhaling, trauma en pijn; misschien duik je niet meteen juichend de meditatie in als je dit leest. Dat is ook niet de bedoeling. Afdalen in je ziel is een serieus proces dat dingen naar boven haalt waar je misschien niet op zit te wachten: dat je partner niet meer goed voor je is bijvoorbeeld. Zo drastisch hoeft het niet te zijn, maar het kan wel. De eerstvolgende stap in het afdalen, is het reizen naar de Kamer van de Wonden:
‘In de Kamer van de Wonden zul je een soort toneelstuk zien dat verhalen toont die in jou leven en die jouw wereld orkestreren. Die verhalen zijn misschien niet letterlijk gebeurd, maar emotioneel zijn ze dat wel.’
In de Benedenwereld begeleidt de Poortwachter je naar deze kamer. Villoldo moedigt je aan om in de Kamer van de Wonden op de personages af te stappen en ze te vragen wat er gebeurt en wie ze zijn. Omdat de meditaties in het boek zijn uitgeschreven, kan het ondersteunend werken deze zelf op te nemen zodat je een kader hebt tijdens de meditatiereizen. Wat je in de Kamer van de Wonden tegenkomt, ga je namelijk nog niet helen – dat komt later –, het is belangrijk dat je het verhaal ziet en herkent. Dat je kennismaakt met jouw verloren zielsdeel, zodat je het later kunt uitnodigen om in veiligheid mee te komen naar de Middenwereld.
Hoewel je gewonde zelf of verloren zielsdeel is afgescheiden, betekent het niet dat dit deel geen invloed heeft. Integendeel. Deze invloed is alleen zo onbewust dat je er geen zicht op hebt. Het gewonde zelf stelt zielscontracten op om te sussen, te compenseren, minder pijn te ervaren of iets niet te hoeven zien. Zo kan iemand die in een eerder leven een kind is verloren een zielscontract opstellen met een liefdespartner om nooit kinderen te krijgen. Voor de lotsbestemming en de ontwikkeling van de ziel is dit niet helpend, maar vanuit het gewonde zelf is het dat wel. Villoldo schrijft:
‘Zo gaat het met alle zielscontracten: het is het beste wat we kunnen doen op een moment dat we ons machteloos voelen en gevangenzitten in een beschamende situatie waarover schijnbaar niet te onderhandelen valt.’
De meditatie die in het hoofdstuk zielscontracten volgt, nodigt je uit deze contracten in te zien, te herschrijven en zo nodig te ontbinden. Villoldo:
‘Door een zielscontract te herschrijven of te verscheuren, maken we een kracht vrij waarvoor wij overtuigingen kunnen opbouwen die niet vastomlijnd zijn en die ons naar nieuwe levenservaringen en nieuwe overeenkomsten voeren, waarbij we misschien zelfs ons leven redden.’
Na de zielscontracten gaat Villoldo in op het onderwerp genade, waarmee hij absoluut niet geluk bedoelt, beschrijft hij met klem. Genade gaat over rust en integratie in je huidige energiesysteem:
‘Het vinden van een oorspronkelijke wond geeft geen genade en ook het hernieuwen van een zielscontract doet dat niet – je moet het verloren zielsdeel ophalen en zijn energie en emotionele hulpmiddelen opnemen in je chakrasysteem zodat het je neurofysiologie en je hersenen weer ‘informeert’. Alleen op deze manier zul je weer veiligheid en genade kunnen voelen.’
Alleen inzicht is dus niet voldoende. De sjamanistische zielsreis die Villoldo omschrijft, vraagt om volledige toewijding en verbinding met je wezen. Na het uitnodigen en ontvangen van je verloren zielsdeel ga je aan de slag met schatten – genezende geschenken die het verloren zielsdeel ondersteunen – en krachtdieren. Pas dan ben je klaar om naar je lotsbestemming in de Bovenwereld te kijken.
Dat je noodlot en lotsbestemming elkaar flink in de wielen kunnen rijden, is duidelijk na het lezen van Afdalen in de ziel. Niet alleen de toekomst kun je zelf schrijven, ook je verleden kun je herschrijven. Niet om er rozengeur en maneschijn van te maken, maar wél om het jouw authentieke reis te laten zijn en niet een die je maakt uit loyaliteit aan een karmisch of voorouderlijk verhaal. Villoldo:
‘Vergeet niet dat je reist om erachter te komen wat er mogelijk is voor jouw ziel in dit leven en het volgende. Je reist om verreikende veranderingen tot stand te brengen, die je niet kunt verwezenlijken door middel van de kleine verbeteringen in je dagelijkse leven.’
Met andere woorden: ‘Als we onze lotsbestemming opsporen, kunnen we worden wie we worden, niet wie we geweest zijn.’
Fabienne Peters, januari 2022