Boek van het Scheppen

Als je Willem Glaudemans’ Boek van het Scheppen in handen hebt, is het meteen duidelijk: dit (hardcover) boek moet wel een mystieke inhoud bevatten. De paarse kleur van de kaft draagt daar zeker aan bij, maar ook de daarop afgebeelde ‘bloem van het leven’, een heilig geometrisch symbool dat de energie van het eenheidsbewustzijn vertegenwoordigt (en zo veel meer). Al met al een verzorgde uitgave. Glaudemans heeft onder andere naam gemaakt met het vertalen van Een cursus in wonderen, maar ook zijn Biblos-serie – waarin mensontwikkeling in de breedste zin van het woord centraal staat –  is zeer geliefd. Boek van het scheppen is hiervan het laatste deel.

Dat het boek zal gaan over creëren en manifesteren mag, gezien de titel, verwacht worden. Toch kan de lezer die op een klassiek ‘zelfhulpboek’ hoopt, bedrogen uitkomen. Glaudemans is niet alleen schrijver, maar ook dichter –  en dat zie je terug aan de poëtische vorm waarin de boodschap is verpakt.

Is dat erg? Nee, helemaal niet! De ‘strofen’ zijn ware pareltjes, die mij zeer raakten. Ze maken je zeer bewust van je eigen beperkende gedachten. Daarmee bevat het boek wel degelijk handvatten, of eigenlijk meer handreikingen. Zo is er een vers waarin staat: ‘Schepping gedijt op innerlijke vrijheid’. Het eindigt met de volgende regels:

Je bent direct onvrij als je denken zich gaat bezighouden met het eindresultaat.
Dan wordt het prestatie in plaats van creatie.

Het mooie van dit boek is dan ook dat je telkens een deel kunt lezen, het op je in kan laten werken en ermee aan de slag kunt gaan. Als je het boek dan later weer oppakt, hoef je niet bang te zijn dat je de draad kwijt bent. De wijsheden zijn universeel en hebben geen chronologie of logische opvolging nodig. Bij wijze van spreken zou je boek van achteren naar voren kunnen lezen.

Dat betekent echter niet dat er helemaal geen opbouw in zit. Het eerste deel gaat in op de dagelijkse praktijk van het scheppen. De boodschap die hierin centraal staat, is dat scheppen liefde is, ‘volmaakt, grenzeloos, oneindig’. En die liefde wil gedeeld worden. Maar Glaudemans kijkt ook naar het proces van scheppen als een kunstenaar: hij ziet de schepping ook als een stroom van creatieve energie. Dat Glaudemans ook díe kant belicht, werkt enorm bevrijdend. Waar vaak de nadruk wordt gelegd op affirmaties en intenties, zegt deze auteur eigenlijk: we zijn allemaal creatieve kunstenaars! Je hoeft er maar voor open te staan en het gebeurt al!

In het tweede deel komt Glaudemans’ kennis van de gnostiek en van Een cursus in wonderen naar voren. Het betreft een prachtige interpretatie van het scheppingsverhaal, dat alle religies overstijgt. Het derde deel tot slot behandelt enkele thema’s, zoals “scheppen en vrije wil”, “scheppen en tijd” en de boeiende vraag: kun je scheppen en toch God ontkennen? (Het antwoord laat zich raden!)

De ondertitel van het boek luidt: een opening naar vreugde. En dat is terecht, want in Boek van het scheppen spat de vreugde van de bladzijden. Dat maakte bij mij als lezer een hoop los. Want wat maken we het onszelf toch moeilijk, terwijl in de vreugde van het scheppen zo’n onvoorstelbare eenvoud zit. Dit maakt dat dit boek méér binnenkomt dan je misschien in eerste instantie zou verwachten. Een boek voor op je nachtkastje of in je handtas, opdat je je op talloze momenten even kunt laven aan deze ode aan de Schepping (en de Schepper) die Glaudemans zo prachtig heeft gecreëerd.