Ayurveda betekent letterlijk ‘kennis van het leven’, waarbij de term ayus duidt op ‘leven’ en veda op ‘kennis’. Hiermee verwijst ayurveda naar een gezonde leefwijze die de mens in staat stelt in goede gezondheid een hoge ouderdom te bereiken. Een belangrijk onderdeel daarvan is uiteraard de genezing van ziekte, maar de bevordering van gezondheid
staat voorop. Deze vorm van geneeskunde beschikt dan ook over een uitgebreide kennis van ziekmakende factoren en van methoden om niet-gezond zijn tegen te gaan.
De ayurveda is afkomstig uit India en wordt ook wel aangeduid als hindoegeneeskunde of Indiase geneeskunde. Ze is een van de oudste en meest gepraktiseerde gezondheidssystemen in de wereld. Ook in omringende landen als Nepal en Sri Lanka werd en wordt deze geneeswijze veelvuldig toegepast. Zelfs onze oude Griekse beschaving en de westerse (natuur) geneeskunde ondervonden hiervan de invloed, via Hippocrates, een Griekse arts, en Avicenna, een Arabisch-islamitische arts die omstreeks de tiende eeuw leefde. Sommigen stellen zelfs dat de ayurveda, althans het medische onderdeel daarvan, de moeder van alle geneeskundige stelsels zou zijn. Hoe dan ook, het gaat hier om een heel oud medisch systeem waarvan de grondslagen zo’n vijfduizend jaar geleden werden gelegd en in klassieke ayurvedische teksten opgeschreven. Dat de ayurveda nog steeds een levend systeem is, wordt duidelijk uit het feit dat er momenteel ongeveer 150 ayurvedische universiteiten in India zijn. In de loop van de afgelopen eeuwen zijn er diverse verbijzonderingen opgetreden. Denk bijvoorbeeld aan belangrijke onderdelen van de ayurvedische geneeskunde als meditatie en yoga. Daarnaast hebben de verschillende medische zienswijzen altijd bij elkaar leentjebuur gespeeld als het ging om populaire of succesvolle praktijken. Een bekend voorbeeld daarvan in de ayurveda was het opnemen van de vijf-elementenleer uit de unani-(islam) geneeskunde, oorspronkelijk afkomstig van de oude Griekse arts Hippocrates. Tegenwoordig is er sprake van zo’n negen verschillende geneeskundige systemen in India, die variëren van sterk traditionele en spirituele geneeswijzen tot een Indiase variant van de moderne westerse geneeskunde. De laatste staat daar bekend als kosmopolitische geneeskunde. Ook worden er de westerse homeopathie en natuurgeneeskunde uitgeoefend.
De ayurveda is de laatste halve eeuw bezig met een levendige inhaalslag ten opzichte van de kosmopolitische geneeskunde.
Voor een goed begrip van de Indiase geneeskunde is het van belang te weten dat ze is ontstaan in een onvoorstelbaar groot land, met vele klimatologische, landschappelijke en culturele verschillen. Als het goed is, komen deze verschillen ook aan de orde in het uitgebreide kennismakingsgesprek van de arts met de patiënt. Een en ander heeft zeker ook in de hand gewerkt dat er een uitgebreide kennis ontstond van ziekmakende factoren vanuit de omgeving. Je kunt hierbij denken aan het gevarieerde Indiase landschap, van zompige moerassen tot woestijn en oerwoud, en de sterke wisseling van de seizoenen.
Daarnaast beschikt de ayurveda over chirurgische inzichten en technieken. Sommige oude instrumenten tonen een opvallende overeenkomst met instrumenten die de hedendaagse westerse chirurg niet onbekend zijn. En niet te vergeten: men beschikt in India over een uitgebreide kennis van geneeskrachtige planten en hun bereiding. De huidige opleidingen besteden hieraan veel aandacht. Het is duidelijk dat de ayurveda ook de huidige westerse mens veel te bieden heeft.
Ayurveda betekent letterlijk ‘kennis van het leven’, waarbij de term ayus duidt op ‘leven’ en veda op ‘kennis’. Hiermee verwijst ayurveda naar een gezonde leefwijze die de mens in staat stelt in goede gezondheid een hoge ouderdom te bereiken. Een belangrijk onderdeel daarvan is uiteraard de genezing van ziekte, maar de bevordering van gezondheid
staat voorop. Deze vorm van geneeskunde beschikt dan ook over een uitgebreide kennis van ziekmakende factoren en van methoden om niet-gezond zijn tegen te gaan.
De ayurveda is afkomstig uit India en wordt ook wel aangeduid als hindoegeneeskunde of Indiase geneeskunde. Ze is een van de oudste en meest gepraktiseerde gezondheidssystemen in de wereld. Ook in omringende landen als Nepal en Sri Lanka werd en wordt deze geneeswijze veelvuldig toegepast. Zelfs onze oude Griekse beschaving en de westerse (natuur) geneeskunde ondervonden hiervan de invloed, via Hippocrates, een Griekse arts, en Avicenna, een Arabisch-islamitische arts die omstreeks de tiende eeuw leefde. Sommigen stellen zelfs dat de ayurveda, althans het medische onderdeel daarvan, de moeder van alle geneeskundige stelsels zou zijn. Hoe dan ook, het gaat hier om een heel oud medisch systeem waarvan de grondslagen zo’n vijfduizend jaar geleden werden gelegd en in klassieke ayurvedische teksten opgeschreven. Dat de ayurveda nog steeds een levend systeem is, wordt duidelijk uit het feit dat er momenteel ongeveer 150 ayurvedische universiteiten in India zijn. In de loop van de afgelopen eeuwen zijn er diverse verbijzonderingen opgetreden. Denk bijvoorbeeld aan belangrijke onderdelen van de ayurvedische geneeskunde als meditatie en yoga. Daarnaast hebben de verschillende medische zienswijzen altijd bij elkaar leentjebuur gespeeld als het ging om populaire of succesvolle praktijken. Een bekend voorbeeld daarvan in de ayurveda was het opnemen van de vijf-elementenleer uit de unani-(islam) geneeskunde, oorspronkelijk afkomstig van de oude Griekse arts Hippocrates. Tegenwoordig is er sprake van zo’n negen verschillende geneeskundige systemen in India, die variëren van sterk traditionele en spirituele geneeswijzen tot een Indiase variant van de moderne westerse geneeskunde. De laatste staat daar bekend als kosmopolitische geneeskunde. Ook worden er de westerse homeopathie en natuurgeneeskunde uitgeoefend.
De ayurveda is de laatste halve eeuw bezig met een levendige inhaalslag ten opzichte van de kosmopolitische geneeskunde.
Voor een goed begrip van de Indiase geneeskunde is het van belang te weten dat ze is ontstaan in een onvoorstelbaar groot land, met vele klimatologische, landschappelijke en culturele verschillen. Als het goed is, komen deze verschillen ook aan de orde in het uitgebreide kennismakingsgesprek van de arts met de patiënt. Een en ander heeft zeker ook in de hand gewerkt dat er een uitgebreide kennis ontstond van ziekmakende factoren vanuit de omgeving. Je kunt hierbij denken aan het gevarieerde Indiase landschap, van zompige moerassen tot woestijn en oerwoud, en de sterke wisseling van de seizoenen.
Daarnaast beschikt de ayurveda over chirurgische inzichten en technieken. Sommige oude instrumenten tonen een opvallende overeenkomst met instrumenten die de hedendaagse westerse chirurg niet onbekend zijn. En niet te vergeten: men beschikt in India over een uitgebreide kennis van geneeskrachtige planten en hun bereiding. De huidige opleidingen besteden hieraan veel aandacht. Het is duidelijk dat de ayurveda ook de huidige westerse mens veel te bieden heeft.