Complexe emoties

Van AnkhHermes mocht ik het boek Complexe Emoties van Pete Walker lezen. Wat een mooi, interessant boek. Het boek leert je omgaan met negatieve emoties. Pete Walker laat op een gezonde manier zien hoe je kunt reageren op emoties die we liever uit de weg gaan en onderdrukken omdat ze pijnlijk en negatief zijn.

Ik heb zeker tips uit dit boek kunnen halen. Deze auteur heeft mij op een positieve manier weten te inspireren. Het boek zelf maakt zich bijzonder, omdat het een veelzijdig boek is, dat je op meerdere manieren kan toepassen.

Het boek is zeker een aanrader en ik wil AnkhHermes bedanken voor dit mooie recensie-exemplaar.

In mijn werk heb ik veel te maken met emoties. Diepe opgeslagen emoties, complexe emoties. Het is dus een onderwerp wat veel besproken wordt. Daarnaast merk ik dat het in de huidige maatschappij ook wel een dingetje is: Emoties. Het wordt vaak onderdrukt, mensen vinden het moeilijk om deze te uiten, bepaalde angst komt dan naar boven. In mijn werk probeer ik dan ook dat mensen emoties kunnen laten gaan. En zoals Pete Walker schrijft dat het een rouwproces is. En na dat rouwen dat er vrijheid in je lichaam komt. Ruimte zoals ik het zelf omschrijf.

Het boek Complexe emoties is in duidelijk taal geschreven. In het begin moest ik er even inkomen met lezen, kan niet zeggen dat het droge of taaie kost was maar moest wel even mezelf ertoe zetten. Eenmaal erdoorheen is het een makkelijk leesbaar boek, met een zeer duidelijke inhoudsopgave. En wat ik zelf heel fijn vind en ook prettig vind om te lezen hoe het boek is opgezet. De eigen ervaringen die erin beschreven zijn, de mooie en zeer passende quotes, poëzie en ook de verwijzingen naar andere boeken. Ik hou van deze afwisseling en dat maakt het lezen voor mezelf zeer prettig.

Dit boek is echt een aanvulling in mijn werk. Sommige dingen wist ik al of was ik mij al van bewust. Doordat Pete Walker dieper in gaat op complexe emoties heb ik nog meer inzichten mogen krijgen. Een aantal van deze inzichten kan ik toepassen in mijn werk om ook daarin meer diepgang te geven, uit te leggen en mensen daarop bewust te maken. Ben daar dan ook heel blij mee dat ik dit boek heb mogen lezen.

Wat ik nog meer heel fijn vind in dit boek zijn de toepasbare tips en oefeningen. Hier kan ik persoonlijk iets mee en in mijn werk. Het is gewoon fijn dat je terwijl je leest zelf ook even dingen kan ervaren of oefenen. Persoonlijk hou ik daar heel erg van.

Wat ik wel soms een beetje lastig vond tijdens het lezen dat de mening over het ontstaan van Complexe Emoties door Pete Walker gelegd wordt bij de ouders. Het ontstaan van complexe emoties in je jeugd eigenlijk de basis hiervan gelegd wordt. Ben het ook deels met hem eens, veel ontstaat ook in de basis en wat dan later zich manifesteert. Toch ervaar ik dat complexe emoties ook door andere mensen of situaties kunnen ontstaan. Hier ben ik dan ook zelf een voorbeeld van. Vanuit de jeugd ondanks gescheiden ouders heb ik niet dit ervaren wat Pete Walker schrijft. Ik heb dit ook niet onderdrukt zoals dat ook omschreven wordt. Bij mij is dit zelf ontstaan door een heel ander persoon en situatie.

Ondanks de ervaring en mening van Pete Walker kan je dit boek ook goed inzetten als bij jou complexe emoties zijn ontstaan door andere mensen of situaties. Je kan hier zoveel uithalen en van leren. Dat het echt goed toepasbaar is en je ogen kan laten openen.

Ik raad het boek ook iedereen aan om te lezen, zoveel nuttige informatie wat hierin omschreven staat. Het zal veel vragen gaan beantwoorden.

Het boek krijgt dan ook van mij 5 sterren.

Wat was ik nieuwsgierig naar dit boek. Ik was erg onder de indruk van het boek Complexe PTSS, dus ik kon niet wachten om dit boek te lezen en had ook best wel hoge verwachtingen. Het is een behoorlijk dik boek dat je niet ‘even’ uit leest. Ik heb er daarom voor gekozen om elke dag een stuk te lezen, zodat ik de tijd had om de inhoud te laten bezinken.

De manier waarop Pete Walker schrijft, zorgt voor herkenning en confrontatie op een liefdevolle manier. Zonder oordeel leer je te kijken naar jezelf, je geschiedenis, je patronen en hoe alles invloed kan hebben op hoe je je voelt én hoe je geleerd hebt met deze gevoelens om te gaan. Het meest waardevolle vind ik de combinatie tussen praktijkvoorbeelden en de verdieping zodat je begrijpt waarom je iets voelt. Vervolgens krijg je handvatten om er zelf mee aan de slag te gaan. Je leert je eigen gevoelens herkennen, ze te bekijken en manieren om ze te uiten. Met name bij boosheid hebben veel mensen aangeleerd dat dit niet welkom is, er niet mag zijn. Het is zo waardevol dat daar genoeg aandacht voor is in dit boek, zodat je ook echt anders kunt gaan denken over de waarde van boosheid en kunt leren hoe je dit op een gecontroleerde en gezonde manier kunt uiten.

Het is een heel compleet boek, waarbij je de relatie met je ouders bekijkt en leert te rouwen om wat je hebt gemist. Door aandacht te hebben voor alle ingewikkelde emoties, komt er uiteindelijk ruimte voor meer dankbaarheid, tevredenheid, compassie en vergeving. Wat mij betreft is dit een heel waardevol boek voor iedereen, maar het lijkt me extra bijzonder als je als ouder meer wilt leren over je eigen gevoelens, deze leert reguleren en dit door kan geven aan je kinderen. Zo doorbreken we hopelijk met elkaar de patronen van niet mogen, kunnen of durven voelen.

Ik kan niet anders zeggen dat dit boek je inspireert en nadrukkelijk aanzet tot reflectie en zelfstudie. Kritisch en liefdevol naar jezelf kijken en naar de ander.

Emoties voelen in plaats van wegstoppen. Vanuit je kindertijd ontwikkel je overlevingsstrategieën zoals dissociatie, hypervigilantie, objectiviteit en compulsiviteit.  Ik ervaar dat je kindertijd beneden 12 jaar veelal vergeten is of betergezegd weggestopt, dit stuk verborgen emoties geeft later in je leven onbegrepen verdriet en bijvoorbeeld depressieve gevoelens. Centraal in dit boek staat hoe je dit kan ombuigen in positieve zin. Kenmerkend daarbij is ook het verwerken  door o.a. uiten van boosheid en dit omzetten in echte vergeving. Peter Walker geeft je  in dit boek handvatten om verdriet uit het verleden op een eigen wijze te doorleven. Ik ervaarde vooral dat dit op een heel andere wijze  wordt benoemd dan de standaard therapie vormen. Het daadwerkelijk kunnen vergeven, rouwen en jeugdtrauma’s doorvoelen en vervangen voor een gezonde energie die je leven verrijkt is een benadering die in ieder geval mijn eigen ogen hebben geopend.

In het boek lees je veel verzamelde wijsheden, citaten en of achtergronden over de onderwerpen die te maken hebben met traumatische jeugd ervaringen of moeilijke disfunctionele gezinssituaties.

Peter Walker is in staat uit eigen- en vakkundige kennis en ervaringen maar ook zijn eigen zoektochten je aan het denken te zetten. Ook staan er heel praktische zaken in zoals de vormen van verwaarlozing en emotionele mishandelingen die je als kind onbewust hebt kunnen ervaren zonder dat je dit hebt opgemerkt of kunnen benoemen. Veelal was dit ook op dat moment een vorm van overleven. De verbinding van het kind van toen naar wie je nu bent geworden leer je te duiden en te herkennen hoe je je gevoel verstopt hebt. Maar belangrijker hoe je deze onderliggende angst kunt omzetten in een positieve nieuwsgierige niet vermijdende levenswijze. Een van de laatste hoofdstukken “vergeving voor ons eigen disfunctionele ouderschap”  laat ook zien dat je zelf in de rol als ouder wellicht beschadigend gedrag vertoont en op welke wijze je dat kan oplossen met je eigen kinderen.

Voor mij Is dit boek niet uitgelezen, ik zie het als een werkboek.  Door het  te herlezen roept het meer verdieping op.

Ik had graag dit boek eerder leren kennen dan had dat mij eerder verder gebracht.

Dit boek verdient een brede aandacht, feitelijk een must voor iedere ouder!

Dit boek zou moeten beginnen met een waarschuwing: let op, de inhoud van dit boek kan confronterend zijn. Staat er niet in, dus bij deze ben jij als lezer alvast gewaarschuwd.

Het boek van Pete Walker heeft mij in ieder geval diep geraakt. Dat heeft aan de ene kant te maken met de vorm. Pete spaart zichzelf niet, en laat je heel dichtbij komen door een heel persoonlijk beeld te geven van zijn zoek- en ontdekkingstocht naar zijn eigen emoties. Met alle mooie en lelijke aspecten.

Normaal ben ik daarnaast niet zo’n fan van allerlei citaten, echter dit keer vond ik de meeste treffend gekozen en op zijn plaats. Dat geeft het boek gelijk een sfeer van een andere dimensie. De citaten vullen soms de tekst aan, en bieden soms even lucht, licht en ruimte.

Aan de andere kant beschrijft Pete heel mooi de complexiteit van emoties. Ik raad je uiteraard aan om dit boek helemaal te gaan lezen, en wil je daarnaast meegeven wat mij het meest is bijgebleven.

Er waren drie inzichten die mij het meest zijn bijgebleven.

Als eerste de complexiteit van emoties. Haha, dat lijkt een dooddoener maar je herkent vast wel de verwarrende toestand wanneer je gelijktijdig tegengestelde emoties ervaart. Bijvoorbeeld dat je heel kwaad bent op iemand waarvan je heel veel van houdt. Ik maak dan vaak de keuze om één van beide toe te laten (meestal die van houden van), maar onderdruk dan de andere emotie. Pete laat je zien dat je deze emoties (en soms meer dan twee) gewoon kunt toelaten. En hoe je er constructief mee om kunt gaan.

Het tweede inzicht raakt ook aan de filosofie van Gabor Maté. In je leven, vaak je jeugd, maar ook daarna leer je (als je pech hebt) om bepaalde emoties te onderdrukken. En dat heeft effect op je verdere leven. Daarbij maakt het opnieuw niet uit of je fysiek of verbaal mishandelt bent. Ikzelf ben vaak geneigd om verschil te maken in de ernst van fysiek of verbaal geweld. Wat het met jou en je emoties doet maakt dus geen verschil. In beide gevallen is de impact heel groot. En emoties laten zich niet onderdrukken. Die zoeken een uitweg in compensatie of (die ken je waarschijnlijk ook al) in somatische klachten.

Het derde inzicht gaat over vergeving. Als het je ouders waren die aan de wieg stonden van de onderdrukking van bepaalde emoties, dan is het heel verleidelijk om ze te willen vergeven. Want de loyaliteit aan je ouders zit heel diep. Waarmee je nog steeds je boosheid onderdrukt. Pas nadat je de boosheid hebt kunnen toelaten (ook daar weer het liefst niet destructief) ontstaat er ruimte voor vergeving.

Wat dus niet betekent dat je het goedpraat, maar dat je het kunt loslaten en rouwen.

Ik heb gevoel, maar vind mezelf niet super emotioneel. Toch heb ik de tissues regelmatig erbij gehaald, of het boek even weggelegd.

Mijn disclaimer moge helder zijn, dus mocht je het aandurven én jezelf meer emoties gunnen, én daarmee jezelf meer ruimte willen geven: pak deze uitdaging aan!

We zijn in staat een grote waaier aan emoties te voelen. Toch willen we ze het liefst niet echt ervaren, zeker niet als het negatieve emoties betreft. Pete Walker laat in Complexe emoties zien hoe we op een gezonde manier kunnen reageren op de emoties die we liever vermijden en onderdrukken omdat ze pijnlijk, negatief en ontwrichtend zijn.

Pete Walker heeft een gedetailleerde schrijfstijl. Door de hoeveelheid theoretische kennis die uitgelegd wordt kan het wat overweldigend zijn in het begin. Er komt in korte tijd heel veel informatie op je af. De informatie is ook allemaal relevant. Je moet het boek dan ook echt met aandacht lezen.

De thema’s die in het boek besproken worden zijn onderverdeeld in overzichtelijke hoofdstukken. Binnen die hoofdstukken worden de verschillende invalshoeken van het thema bekeken. Dit geeft het boek een fijne gelaagdheid en structuur. Je kunt ook makkelijk nog eens terugbladeren naar een hoofdstuk mocht dat nodig zijn.

Pete Walker laat je stil staan bij je eigen gevoelens en geeft je ook handvatten om aan de slag te gaan met je gevoelens. Hiervoor krijg je vooral theoretische kennis aangeboden. De voorbeelden en tips komen sporadisch voor in het boek. Persoonlijk had ik graag wat meer voorbeelden gezien, omdat juist de voorbeelden in het boek de theorie voor mij tastbaarder maakte.

Als je meer wilt weten over je eigen gevoelens en ook het doorvoelen van deze emoties is het boek een absolute aanrader. Het boek voelt compleet aan zodra je hem uit hebt. Je krijgt nieuwe inzichten over jezelf en staat meer stil bij je eigen emoties. Het boeken opent je ogen. Het laat je stil staan bij zaken waar je nooit eerder over hebt nagedacht.