Zijn & worden

Alleen al de titel en de ondertitel weten direct mijn nieuwsgierigheid te wekken. Ik stel mezelf namelijk regelmatig de vraag ‘Wie ben ik?’ ‘Leef ik het leven wat ik wil leven?’ ‘Ben ik wie ik wil zijn?’. Ik hoop dan ook dat dit boek me inzichten en hopelijk ook antwoorden gaat geven op deze vaak gestelde vragen, waardoor ik meer zelfinzicht ontwikkel en meer het leven leef dat ik graag zou willen leven.

Wat me direct opvalt is dat het boek een erg spiritueel boek is waarbij het verhaal wel echt aanzet tot bezinning en zelfevaluatie. Liane Dirks weet op geheel unieke, vertellende en eigen wijze haar verhaal te doen.

Het boek bestaat uit zeven hoofdstukken die elk met eigen citaten, informatie en inspiratie vragen zijn opgedeeld. Bij dit boek heb je dus wel direct een schrift, notitieboek of iets dergelijks nodig, want Liane Dirks stelt pittige vragen die een hoop zelfonderzoek vereisen. Wat ik wel enorm prettig vind aan de vragen, is dat ze erg ruim en breed zijn opgezet. Je kan ze echt vanuit eigen inzicht, invalshoek en met eigen creativiteit beantwoorden. De vragen uit alle hoofdstukken samen zorgen ervoor dat je inzicht krijgt in je eigen en unieke ‘ik’.

Eerlijk gezegd weten niet alle hoofdstukken me te pakken, een paar vond ik zo zweverig dat ik voor mijn gevoel de intentie of de kern niet voelde. Juist daarentegen vond ik andere hoofdstukken dan wel super inspirerend en wisten echt iets in mij los te maken. Met name het hoofdstuk om lief te hebben wist echt een vlammetje in me te ontwaken. Het boek is dus een combinatie van een werkboek met theorie. Niet alle theorie vond ik even gemakkelijk te volgen en soms moest ik een tekst dan ook een paar keer lezen, voordat ik dacht te begrijpen wat Liane precies bedoelde. De persoonlijke verhalen wisten daarbij wel haar theorie tot leven te brengen. Wat ik leuk vond aan dit boek, is dat de vragen me echt wisten te prikkelen in zelfonderzoek. Waar werd je vroeger blij van? Wat weet je te raken? Welke verlangens en ambities had je als kind? Wat ervaar je nu? Wat zou je anders willen? Ik vond deze vragen erg inspirerend en hebben zonder twijfel mijn zelfinzicht weer een stukje verder weten te verruimen.

Zijn & worden is een mooi en spiritueel werkboek met theorie. De theorie kan soms wat pittig zijn, maar de vragen zijn erg prikkelend, interessant en goed bedacht. Zeker als je de tijd neemt om alle vragen te beantwoorden, krijg je meer zelfinzicht in wat je wil, wie je bent en wat je daadwerkelijk gelukkig maakt. Voor iedereen die wel een pittige en spirituele uitdaging aandurft, is dit boek zeker een aanrader.

Het boek Zijn en Worden is een potentieel krachtige hulptool in het ontwikkelen van zelfbewustzijn en zelfliefde. Door het schrijven van je eigen spirituele biografie, focus je namelijk op je eigen leven, waardoor je inzichten krijgt en je bewustzijn groeit. Ik vond de tip uit dit boek om je spirituele biografie als een meditatie te beschouwen erg nuttig. Ik vond de oefeningen in het boek goed voor een vrij-schrijven sessie (freewriting), maar had meer diepgang verwacht. De schrijfster Liane Dirks haalt veel namen aan in het boek, wat inspirerend kan zijn, maar waardoor soms de grote lijn minder duidelijk wordt.

Soms liepen de inspiratietekst en de ervaring en mening van de schrijfster door elkaar heen. De oefeningen hadden wat duidelijker gekund; nu waren de vragen meestal groot en breed, maar ik denk dat het krachtiger is om via het concrete tot het abstracte te komen, dan een abstracte vraag te stellen zoals ‘Wie ben ik? Wat wil ik? Waarom ben ik hier?’. Het antwoord haal je natuurlijk uit jezelf, en het boek probeert je te helpen door precies die vragen te stellen. Aan jou om er tijd en ruimte voor te maken om antwoorden op die vragen te formuleren. Het antwoord ligt in je besloten. Ik zou dit boek aanraden aan iedereen die een bewustere blik op diens leven wilt om middels eenvoudige schrijfoefeningen tot dieper inzicht te komen.

Al schrijvend worden wie je bent: een licht voor elkaar

Wat een bijzonder boek heeft Liane Dirks geschreven. Ik heb het over Zijn & worden – Schatgraven in je spirituele biografie – Wie ben je? Wie wil je zijn?

Het was heel anders dan ik had verwacht, maar het heeft mijn verwachtingen sterk overtroffen. Ik begreep dat dit boek zou gaan over de universele thema’s van het menszijn, maar ik had me daar iets heel anders bij voorgesteld. Het bleek meer een boek te zijn dat mij zou uitdagen om zelf op zoek te gaan naar wie ik als mens eigenlijk ben, aan de hand van mijn eigen biografie.

De thema’s bleken meer verschillende manieren te zijn waarop je naar jezelf kan kijken en door middel van inspirerende schrijfopdrachten heb ik daadwerkelijk schatten naar boven kunnen halen. En dat alles heeft me heel erg verrast!

Ik werd uitgenodigd om stil te staan bij allerlei vragen, zoals: In welk opzicht lijk ik op mijn voorouders van heel lang geleden? Hoe heeft het nest waar ik uitkom mij gevormd, maar ook welke gave ligt er in mijn heilige wond verborgen?

Ik ontdekte dat ik juist doordat ik me niet altijd geliefd had gevoeld, voelde wat ik gemist had en nodig had, en dat juist anderen was gaan geven. Maar hoe zat het dan met mezelf? Werd het niet eens tijd dat ik mezelf die liefde meer ging geven?
En terwijl ik schreef en inzichten kreeg, leek het alsof elk volgend hoofdstuk daar naadloos op aansloot. Dan volgde een hoofdstuk over wat ik van de liefdes in mijn leven had geleerd, en van het leven en zijn beproevingen. En uiteindelijk daagde de schrijfster mij zo uit om op een heel andere manier naar het leven te kijken, vanuit een ander perspectief. De vraag werd niet wat ik van het leven wilde, maar wat het leven van mij wil. Wat er gebeurt als ik niet meer aan het roer ga staan om mijn levensboot een bepaalde richting op te sturen, maar als ik het leven zijn loop laat en de dingen laat ontstaan. Dan maken angst en lijden plaats voor vertrouwen en vreugde.

Dan gaat het niet meer om mijn ‘kleine ik’ die van alles wil en regelmatig in conflict raakt met de ander die wat anders wil. Dan word ik steeds meer wie ik eigenlijk, in wezen, al ben: mijzelf, het leven zelf dat door mij heen stroomt. Dan word ik uitgedaagd om mezelf en de ander te vergeven en kan ik me met de ander verzoenen. Dan ga ik ontdekken dat ik eigenlijk ben als de ander, dat we verbonden zijn met elkaar en in wezen één.

En dat we na de dood waarschijnlijk allemaal weer teruggaan naar de bron waar we uit voortgekomen zijn, als druppels in de zee. Aan het eind van het boek roept de schrijfster ons op om een licht te zijn voor elkaar en elkaar aan te steken.
Ik moest toen denken aan het volgende gedicht:

Ik ben mij zelf een licht.
Gij vindt in mij uw eigen lot bepaald.
Blijf aldus niet voor ’t wezen blind,
dat in mijn schijn U tegenstraalt.

Bron: gedicht van G.J. Hoogewerf, pseudoniem: A.E. Drijfhout. Bij een ets van een kaars van Escher.

Dit boek van Liane Dirks is een grote aanrader voor iedereen die er niet voor terugdeinst wat graafwerk te doen in zijn eigen levensverhaal. Je wordt beloond met onverwachte geschenken.

Uit het boek spreekt een grote intuïtieve ervaringswijsheid van de schrijfster en er staan prachtige citaten in van andere mensen die hun wijsheid hebben willen delen met ons.

Maar wat is het mooi dat de schrijfster vooral jouzelf als lezer laat ontdekken dat die wijsheid nog veel dichterbij is, namelijk in jezelf.

Ik zou zeggen: graaf de schatten op en deel ze met elkaar. Als iedereen dat zou doen, dan zou de wereld een vrediger plek kunnen worden.

Ik werd vrijwel letterlijk het verhaal ingetrokken. Ik vind het boek goed opbouwend en pakkend geschreven, het leest prettig weg, vind ik.

Ik hoopte er vooraf inspiratie en misschien ook wel nieuw perspectief uit te halen en dat is beide gelukt.  Met nieuwe moed voorwaarts. De tekst van deze schrijfster in dit boek reflecteert en confronteert.  Hup, uit de veilige comfortzone. Biografisch schrijven, een boeiende nieuwe materie voor mij.

Daardoor doe ik er wel langer over dan vooraf gedacht. Ik heb meer tijd nodig om de tekst op dieper niveau door te laten dringen. De schrijfoefeningen, door de schrijfster schatgraven genoemd, dagen mij uit met andere ogen te kijken èn te schrijven. Dat is meestal leuk maar ook een uitdaging waardoor het mij ook de nodige energie kost. En dat is helemaal oké. Ik sta er voor open en de tijd laat ik los. Het is een zachte manier van met het hart leren leven.

Ik zou het zeker aanraden mits je ervoor open staat om ‘te schatgraven’ en verder te kijken dan het oude, bekende verhaal. Voor wie durft om breder te leren kijken in plaats van in te blijven zoomen op wat ooit was.