Wat gebeurt er als je dood gaat?

Wat vinden anderen van Wat gebeurt er als je doodgaat? van Hans Stolp?

Mieke Raemakers deelt haar leeservaring.

Wat gebeurt er als je doodgaat? van Hans Stolp begint met een prachtig gedicht. Een gedicht dat eigenlijk een samenvatting is van het gehele boek, maar dat besef je pas als je het boek helemaal hebt gelezen.

verheug je op de liefde die je wacht

Wees niet bang voor de reis die begint met de dood.

De liefde van de engelen zal je dragen.

En gestorven geliefden die je zijn voorgegaan, staan klaar om je te begeleiden en tot steun te zijn.

Wees niet bang voor de reis die begint met de dood.

Een liefde, groots en verwarmend, zal je omhullen, zodat je het gevoel zult krijgen: eindelijk ben ik thuis.

Deze liefde, ze zal je vanaf het eerste begin omhullen zodat je voeten als vanzelf een weg vinden om te gaan.

Wees niet bang voor de reis die begint met de dood.

Alles wat je aan inzicht, wijsheid en begrip op aarde hebt verworven, zal er honderdvoudig gezegend worden en je rijk en gelukkig maken.

Wees niet bang, maar verheug je op de Liefde die je als een zon zal verwarmen, als een moeder zal troosten en als een vader beschermen.

Wees niet bang, maar verheug je op de Liefde.

Oerchristendom

Wat gebeurt er als je doodgaat is geïnspireerd op de inzichten van het oerchristendom, dit is het christendom uit de eerste drie eeuwen na het begin van onze jaartelling. In die eerste eeuwen ontstond er gaandeweg een groeiende tegenstelling tussen twee groepen christenen:

• christenen die werkten aan de opbouw van een instituut: de kerk
• de meer spirituele christenen die de nadruk legden op de eigen autoriteit en het eigen innerlijk weten en daarom geen enkel belang hechtten aan een instituut.

De meer spirituele christenen delven het onderspit en kunnen hun kennis alleen in het geheim overbrengen. Door Rudolf Steiner treedt het esoterische christendom de laatste 100 jaar opnieuw in de openbaarheid. Mensen zijn op zoek naar een inzicht dat ze begrijpen kunnen en dat hen aanspreekt in een hart. En steeds vaker blijkt dat de inzichten van het esoterische christendom de antwoorden bevatten waarnaar zij op zoek zijn.

Het nieuwe leven

Voor mij was deze kennismaking geheel nieuw. Ik had nog nooit van het oer christendom gehoord, maar al snel tijdens het lezen van dit boek, voelde ik me er helemaal in thuis. Het boek is geschreven voor hen die een geliefde verloren hebben en voor degenen die zich bewust willen voorbereiden op het nieuwe leven dat ons na de dood wacht. De wereld die wij na de dood binnengaan, is een heel andere wereld dan die wij hier op aarde kennen. De reis die na de dood begint, is dan ook een reis waarop wij een transformatie ondergaan en van een aards mens tot een geestelijk wezen worden omgevormd. De geestelijke wereld is een wereld van louter liefde. Daarom krijgen bijna alle mensen die sterven het gevoel: eindelijk ben ik thuis. Als dochter van een uitvaartverzorger is de dood in ons gezin altijd een aanwezige factor geweest. Door het lezen van dit boek werden voor mij nog eens de mooie kanten van het sterven benadrukt. De aanwezigheid van aardse geliefden en engelen tijdens het sterven. De aanwezigheid van een grootse en stralende gestalte die de stervende in zijn lichtkring opneemt en met zijn liefdes kracht verwarmt. Door deze verschijning ervaart de gestorvene een gevoel van diepe vreugde. De ontmoeting met hem is de bestemming van hun leven. Vaak nog voor het sterven legt deze ontmoeting dikwijls een glans van diepe vreugde op hun gezicht. Nabestaanden ervaren vaak na de dood van een geliefde dagenlang een diepe vreugde, alsof ze in een zekere extase verkeren. Pas daarna werd het verdriet en het gemis voelbaar en begon het verwerkingsproces. Dat gevoel van extase ontstaat doordat steeds meer mensen in deze tijd (onbewust) iets mogen meebeleven van wat de gestorvene beleeft.

De reis

Wat daarna volgt is de beschrijving van de reis die de reiziger, zoals de gestorvene wordt genoemd, zal maken na zijn sterven. Het terugzien van zijn eigen leven en het leren van de fouten die gemaakt zijn. Ik vond het belang van waken bij de gestorvene, zoals dat vroeger vaak gedaan werd, indrukwekkend. Het uitspreken van liefde en respect voor de overledenen door achtergebleven geliefde, betekenen voor hem een verlichting bij de terugblik en schenken hem een diepe vreugde. De reis door de astrale wereld is bedoeld om de gehechtheid aan de aarde en aan het aardse leven te overwinnen en los te laten. De astrale wereld bestaat uit zeven sferen die de reiziger door verschillende planetensferen voeren. In de verschillende sferen staat de reiziger steeds iets te leren. Als de reiziger bepaalde punten al heeft geleerd tijdens zijn aardse leven, reist hij sneller door deze sferen heen. Na de astrale wereld komt de reiziger in de lichtwereld, een hele andere wereld dan de astrale wereld. De reiziger begint aan een nieuwe ontwikkeling: die van een geestelijk wezen. De wereld die dan volgt vind ik met mijn aardse kennis moeilijk te bevatten, maar hier waarschuwt de schrijver ook al voor. In de lichtwereld stijgt de reiziger onbewust steeds verder op naar een overweldigend grootse wereld die onvoorstelbaar is voor een mens: de wereld van de goddelijke drie eenheid. Afhankelijk van de lessen die een reiziger al geleerd heeft, komt hij verder in deze wereld.

Vol levenslessen

In het boek is er ook aandacht voor het middernachtelijke uur. Op dit punt aangekomen krijgt de reiziger beelden van zijn laatste aardse leven te zien, waardoor het verlangen ontstaat zich weer met de aarde te verbinden.  De afdaling naar de aarde is een tocht die ongeveer 250 jaar in beslag zal nemen. Op zijn terugweg reist hij opnieuw maar nu in omgekeerde volgorde door alle sferen die hij ook op de heenweg bezocht. Uit de beschrijving die dan volgt, wordt duidelijk dat de reiziger wordt voorbereid op de familie waar hij in geboren gaat worden. Een indrukwekkend boek, dat nauwelijks samen te vatten valt. De reis door deze, voor ons onbekende wereld, zit vol levenslessen. Een mooie gedachte staat nog op het einde van het boek:

Ieder mens die sterft en liefde meeneemt naar de geestelijke wereld, maakte de geestelijke wereld een beetje mooier dan deze al is.

Voor mij een aansporing om steeds op zoek te gaan naar de liefde hier op aarde.