Van ziel tot ziel

Ik wilde dit boek graag lezen omdat ik nieuwsgierig was naar de kunst van helpende en helende gesprekken. En dan niet als professionele hulpverlener, maar gewoon als ‘leek’, als persoon die handelt vanuit het gevoel van het hart.

Het omslag van het boek vind ik prachtig gekozen, er straalt een bepaalde rust vanaf. Mijn eerste indruk van het boek was meteen goed en deze is ook na het lezen goed gebleven. De schrijfstijl van Thomas Moore is erg prettig om te lezen. Hij beschrijft ervaringen van zichzelf en is erg geïnspireerd door de Zwitserse psychiater en psycholoog Carl Gustav Jung. Thomas Moore benoemt mooie voorbeelden in het boek met een duidelijke en mooie uitleg erbij. Het is erg prettig dat hij schrijft in duidelijke taal en geen lastige termen gebruikt, daardoor blijft de aandacht voor wat hij schrijft.

Mooi om te lezen hoe hij ook stilstaat bij het luisteren van mensen die niet als professionele hulpverlener werken maar gewoon vanuit het hart werken. Ik als leek heb zeker dingen geleerd uit het boek die ik in het dagelijks leven kan gaan toepassen.

Erg inspirerend vind ik dat ieder hoofdstuk afgesloten wordt met een gedicht. Dit gedicht gaat over het hoofdstuk dat net is gelezen. Verder vind ik het einde van het boek ook erg inspirerend en krachtig. Het boek eindigt namelijk met inspirerende richtlijnen voor vrienden die vrienden willen bijstaan.

Ik zou dit boek zeker aanraden aan mensen die zich wat meer willen verdiepen in het voeren van gesprekken. Ik vind dit boek ook zeer toegankelijk en nuttig voor de mensen die werken vanuit het hart en niet als professionele hulpverlener werken.

Thomas Moore heeft mij zeker geïnspireerd.

“Een levensverhaal is
een serieus genoegen.
Het onthult wat
verborgen, wat geheim is,
en maakt drama´s
van de ziel zichtbaar.
Het begin van psyches
therapie.”

Dit is een van de gedichtjes die Thomas Moore, de auteur, ons wil meegeven aan het einde van de hoofdstukken. De kern van de tekst, samengevat in een versje.
Het omslag van dit boek is aantrekkelijk, met de frisse kleuren roze en blauw. Het heeft ook iets zachts maar dat zal ook door de titel komen en de bijzin: de kunst van helpende en helende gesprekken. Een handleiding voor therapeuten en coaches en juist ook voor de `vriend-therapeut´ die in ons allemaal kan zitten. Hij verweeft dit heel mooi en kunstig, niet te veel vaktaal maar ook niet te veel aan de oppervlakte. Je meandert zo met hem mee, of je het nu als beroeps- of lekentherapeut leest. Het hele boek is doorspekt met de boodschap dat iedereen therapeutisch kan zijn. Dit is een mooie boodschap; eenieder kan zichzelf onderwijzen in meer menselijk inzicht, goed leren luisteren, (meer) empathie ontwikkelen, liefde en aandacht geven.

Thomas Moore ziet zichzelf bovenal als zielzorger en heeft een voorkeur voor de cliëntgerichte therapie, gestoeld op het gedachtegoed van Carl Rogers. Hij heeft een rijk leven geleefd, waaronder als katholieke monnik. Hier refereert hij ook naar, net als naar zijn andere ervaringen op het gebied van zielzorg, waaronder zijn werk als psychotherapeut en hoogleraar.

Hij maakt volop gebruik van archetypische dieptepsychologie en benoemt veelvuldig  inspirator en goede vriend James Hillman. Die op zijn beurt weer Carl Gustav Jung als geestelijk vader had. Jung zag therapie als een soort alchemie. Je bouwt, als therapeut, aan het vat; een soort vacuüm waarbinnen een goed en vertrouwelijk gesprek kan plaatsvinden. Vervolgens distilleer je de essenties en maakt een essentiële olie uit een veelheid van ervaringen en invloeden. De belangrijkste taak van de alchemist was wachten en kijken, een brouwsel bereiden en niet een probleem oplossen. Misschien hoef je de ander niet zoveel te veranderen…

De auteur geeft ons zijn belangrijkste (levens)inzichten mee. Het is een liefdevol, hoopvol en leerzaam boek. Het reikt je informatie aan voor verdere verdieping. Als je niet bekend bent met Jung en de dieptepsychologie moet je even wennen en je brein oprekken, er gaat dan een wereld voor je open: de archetypische Moeder, Vader en Kind, de (Griekse) mythologie, (eeuwenoude)verhalen, sprookjes, gedichten, symbolen en rituelen, De Schaduw, de imaginaire wereld.

Moore zegt:
“De ziel heeft een absolute, genadeloze behoefte aan regelmatige uitstapjes naar betovering. Ze heeft ze nodig zoals het lichaam eten en de geest gedachten nodig heeft.”

Monique Steen:

Ik was erg geïnteresseerd in het boek, omdat ik wilde weten hoe ik mensen beter kan helpen. Ik ben geen professioneel coach, maar heb veel gesprekken met mensen over het leven zelf en lastige vraagstukken die spelen. Het omslag van het boek nodigt mij meteen uit om te gaan lezen. Het straalt rust uit en geeft mij een liefdevol gevoel. Het gevoel dat ik vaak ook heb in gesprekken met andere mensen. Als je de voorkant bekijkt, dan staat er: Handleiding voor therapeuten en coaches. Dit doet vermoeden dat het niet voor ‘leken’ geschreven is en dat vind ik jammer. Dat staat wel op de achterflap vermeld, maar ik vind het jammer dat je dit niet meteen kunt zien als je het boek in je handen hebt. Ik vind het wel goed dat er nu een boek is voor zowel therapeuten als leken, want iedereen kan een coach zijn in gesprekken met anderen.

Juist als je geen professioneel hulpverlener bent, is het fijn om te weten wat handig is om te doen of te laten in gesprekken met anderen. In dit boek wordt veel aangereikt wat ik kan toepassen. Ik merk tijdens het lezen dat ik het soms ook lastig vind om dingen goed te begrijpen, omdat Thomas Moore best veel vakjargon gebruikt in zijn boek. Ik ben iemand die de zinnen wil begrijpen en dat kost dan af en toe wat meer moeite. De gedichten aan het eind van elk hoofdstuk zijn goed gekozen en vind ik bijzonder leuk om te lezen. Aan het eind van het boek geeft de schrijver belangrijke richtlijnen die handig zijn in het voeren van zielsgesprekken. Maar wat ik vooral ook meeneem na het lezen van dit boek is dat het goed is om te weten hoe je een waardevol gesprek kan voeren én het daarnaast ook belangrijk is om oprechte aandacht te hebben voor de ander en je hart te laten spreken. Dit boek is een aanrader voor iedereen die waardevolle gesprekken heeft in het leven met de intentie om de ander inzichten te geven of op weg te helpen.

Augustus, 2022

Het boek sprak mij meteen aan. Ik ben zelf werkzaam als coach/therapeut en altijd in ontwikkeling met mijn vak, mijn cliënten en met mijzelf. Zielswerk, zo voelt het voor mij. De titel, Van ziel tot ziel, kwam binnen.

Naar aanleiding van de inhoudsomschrijving verwachtte ik een praktisch boek, allicht een werkboek. Dat is dit boek niet. Het is een verhalend boek. Thomas Moore neemt je mee op reis door de verhalen die de basis van therapie vormen en van het leven. Hij stelt, ook al doet de voorkant dit niet vermoeden, dat iedereen die een ander hulp biedt – mentaal – in meer of mindere mate een therapeut is. Het boek heeft hij dan ook in hoofdlijnen geschreven voor de ‘formele therapeut’ maar maakt steeds de koppeling naar de informele therapeut. Therapie wordt uitgelegd als zielszorg en je wordt meegenomen in alle lagen die je daarbij kunt tegenkomen, zowel professioneel als helpende medemens.

Een kijkje de diepte in; aan de hand van mythes, sprookjes en verhalen tilt Thomas Moore de sluier op van psychotherapie en brengt dit op een begrijpelijke manier dat voor eenieder toegankelijk is. De magie van zielszorg kwam voor mij tot leven en inspireert om de verdieping meer op te zoeken in mijn werk.

Het boek is een uitnodiging voor de professional en/of de medemens die er voor een ander wil zijn – in welke vorm dan ook – om anders te kijken naar de verhalen die je hoort/leest en ziet. Niet als een verhaal van ‘iemand’ maar eerder als een gelaagde boodschap van de ziel waar je alleen maar neutraal en in volledige aanwezigheid naar kunt leren luisteren