Omgaan met gestorvenen

Het spiritueel ogende omslag past goed bij de inhoud van het boek en het toetreden tot de Lichtwereld.

De titel spreekt aan. Immers, iedereen heeft wel een dierbare verloren en sommigen vragen zich af: kunnen wij met diegene in verbinding komen en/of blijven en zo ja, hoe?

In het boek verwoorden de auteurs hun denkwijze over diverse opvattingen omtrent dit onderwerp, geplaatst binnen verschillende geloofsovertuigingen, voornamelijk de christelijke. Hierbij worden de opvattingen van weleer naast de heersende opvattingen gelegd en lichten de auteurs toe welke het meest helpend zijn om verbinding met gestorvenen te realiseren. Vervolgens wordt de overgang van de aardse wereld naar de Lichtwereld omschreven.

Het laatste deel sprak mij het meest aan. Hierin wordt het contact tussen levenden en overledenen beschreven en hoe dat kan plaatsvinden, op zowel geestelijk als praktisch niveau en wat hier de voorwaarden voor zijn.

De mooiste boodschap van het boek vond ik dat, indien sprake is van wederzijdse verbinding, levenden en overledenen veel voor elkaar kunnen betekenen, elkaar echt verder kunnen helpen. Dat stemt hoopvol en kan bovendien helpend zijn in het verwerkingsproces dat mensen doormaken na de dood van een dierbare.

Ik zou het boek aanraden aan mensen die het christelijke geloof aanhangen dan wel ervoor openstaan daar over te lezen. Maar evengoed aan mensen die bereid zijn te investeren in het zoeken naar verbinding met hun overleden dierbare(n).

Ik ben dankbaar voor het mogen lezen en recenseren van dit mooie boek. De prachtige kaft is een blikvanger en past in zijn geheel in de stijl van het onderwerp. De eerste indruk is dan ook meer dan uitnodigend.

Het boek komt voor mij op een goed moment, omdat ik nog in een intensieve rouwperiode zit. Het rouwproces lijkt nu pas echt tot uiting te komen, ondanks dat de dierbaren al enkele jaren geleden zijn overgegaan.

Ik lees graag de bijzondere teksten van Hans Stolp. Ik ben meer bekend met zijn schrijven dan met dat van Margarete van den Brink. Maar wat vullen zij elkaar goed aan. Dat is voelbaar tijdens het lezen, waardoor het boek een mooi geheel is geworden.

Nee, ik vind het geen boek dat heel gemakkelijk weg leest. Het is wel heel toegankelijk geschreven, maar voor mij persoonlijk vind ik het zelf meer een boek om een stukje uit te lezen en de tijd en rust te nemen om de tekst bewust in mij op te nemen.

Dit is een boek dat voor een poos op het nachtkastje mag blijven liggen, om direct bij de hand te hebben als de behoefte er is. Het boek is dan ook van grote waarde voor mijn gemoed. Net als dat het troost biedt en inzicht geeft in een proces waar wij als mens door heen gaan.

Het boek Omgaan met gestorvenen kan steunend zijn in een proces van rouw dat nog vaak als lastig wordt gezien, maar dat zo veel meer omvat en dat zo veel meer verdient. Overlijden op aarde zou eigenlijk net zo waardevol mogen zijn als geboren worden.

Voor wie behoefte heeft aan verdieping in het rouwproces is dit een absolute aanrader.

Vandaag las ik het boek Omgaan met gestorvenen uit. Ik las de laatste twee hoofdstukken en hierdoor viel het hele boek voor mij op zijn plek. Het is vlot geschreven, maar omdat de materie soms wat zwaar is, leest het niet altijd even vlot. Ik merkte dat ik het boek soms weg moest leggen, omdat de woorden pas later tot me doordrongen. Ik vind het mooi dat er in de laatste twee hoofdstukken wel echt een antwoord komt op de titel, want dat is wat ik graag wilde weten toen ik begon met lezen. Ik snap dat er het nodige moet worden uitgelegd om tot een goed antwoord te komen, want het gaat hier niet om dagelijkse dingen.

Wat me het meest bij is gebleven is de realisatie dat alles wat je in het leven doet wordt vastgelegd en dat het doorwerkt, ook als je er zelf geen aandacht aan schenkt. En zo zat het boek vol met dingen die me aan het denken hebben gezet. Uiteindelijk kan ik zeggen dat ik troost en rust heb gevonden in de woorden van Hans en Margarete, vooral door de diverse voorbeelden die worden genoemd. Het is een mooi boek voor iedereen die nieuwsgierig is naar het leven voorbij de dood.

De voorkant van het boek roept een eigenaardig gevoel op. Een gevoel van ergens ingezogen te worden. Slechts de titel Leven voorbij de dood is hier voldoende. De tekst op de achterflap is meer passend en concreet. Vooral de zin ‘De dood is een geboorte, het begin van een nieuw bestaan in de geestelijke wereld’ is een sterke introductie op het thema

De eerste vier hoofdstukken zorgen voor een goede theoretische achtergrond op het thema. Het inzicht van het nieuwetijdsdenken, dat er een toenemende betrokkenheid en beïnvloeding is tussen de mensen op aarde en de geestelijke wezens, is wel belangrijk te noemen om het onderwerp omgaan met gestorvenen in te leiden.

In Omgaan met gestorvenen wordt beschreven welke ontwikkeling de gestorvene doormaakt en hoe zij stap voor stap toegroeit naar de steeds verdere ontplooiing van het geestelijk lichtwezen dat de kern van ieder mens vormt. Dat boeit me zeker, evenals de bronnen hiervan te leren kennen.

De reden om het boek te willen lezen is om mogelijke kennis te krijgen over het leven na dit leven en me te laten verrassen door de inzichten over een mogelijke uitwisseling.

Met zorg is er door beide auteurs gekozen voor de inhoud en opbouw van het boek. De gekozen voorbeelden van BDE, uittredingen en de reis door de hemelwereld helpen zeker om een beeld te krijgen van verschijnselen die voor mij persoonlijk onbekend zijn.

Voor de detaillistische beschrijving in hoofdstuk 12, zoals de zin ‘dat de gestorvene alleen met de levende contact kan maken als er iets van onzelfzuchtigheid en spiritualiteit in de ziel van de levende te vinden is’ sta ik nog niet open. Ik ben door het boek te lezen niet verder gekomen met het krijgen van inzichten over een mogelijke uitwisseling tussen overledenen en levenden. Ik zou het boek niet aanraden aan familie en bekenden.

Wat een prachtig boek is dit. Alleen al om de kaft die direct een soort sereniteit en rust meegeeft. Het is een boek dat verdieping geeft, troost biedt maar tegelijk niet zomaar even te lezen is. Hier neem je tijd voor. Het is niet het boek voor op je nachtkastje ter ontspanning.

Er zit zoveel liefde en troost in de boodschap dat ondanks dat iemand overgegaan is naar het hiernamaals er toch een link blijft.  Dat voel je eigenlijk altijd wel, maar toch biedt het lezen hiervan weer een nieuwe deken van warmte. De dood omarmen als nieuw leven.

Het boek biedt inzicht en houvast voor iedereen die te maken heeft met de dood en rouw, en richt zich specifiek op de spirituele dimensie van het stervensproces en het leven na de dood. Hierdoor is het vernieuwend, soms wat zwaar maar ontzettend leerzaam en verbindend.