Leven voorbij het ego

Dingen die ik volgens dit boek mag gaan leren zijn:

– Wat is het ego?
– Wanneer en waarom is dat in je leven gekomen?
– Wat is de rol ervan in je leven?
– Hoe functioneert het?
– Hoe beïnvloedt het je leven en relaties?
– Waarom verzet het zich ertegen dat je aanwezig bent en hoe kun je die weerstand overwinnen?

Ik hoop de rust te gaan vinden door meer vanuit mijn intuïtie en gevoel te leren gaan leven

Een zin vanuit het boek wat meteen binnenkwam was: je kunt er niet achter komen wie je echt bent totdat je aanwezig bent. En je kunt het werkelijke doel van je bestaan niet vinden totdat je ontwaakt bent.

Ik merk dat de benadering van je “moet” en het stukje over dat je dichterbij God komt en aan hem moet opbiechten waar je oordelen vandaan komen, een beetje verkeerd schiet bij mij. De meditaties in het boek vind ik wel heel erg goed, het zorgt ervoor dat je uit je hoofd gaat.

Er wordt veel informatie gegeven wat erg waardevol is, maar ik merk persoonlijk wel dat ik de toepasbare stappen mis. Welke haalbare stap moet een persoon nou zetten om daadwerkelijk die verlichting te ervaren?

Ik denk dat als je op zoek bent naar informatie dat dit boek echt heel veel voor je kan betekenen, en dan je hier heel veel van kan leren. Ik heb persoonlijk al erg veel boeken gelezen over mindset en mis juist kleine opdrachten die je in het dagelijks leven kan toepassen.

Daarom geef ik dit boek 3.5 ster.

Soms komt er een boek op je pad dat je niet leest met je hoofd, maar met je hart. Leven voorbij het ego voelde voor mij als zo’n boek. Alsof het me niet alleen iets wilde leren, maar me zachtjes wilde herinneren aan iets dat ik diep vanbinnen al wist.

Ik begon aan dit boek in een periode waarin het leven me uitdaagde om dieper te voelen, om écht aanwezig te zijn — in mijn lichaam, in mijn adem, in het moment. Ik hoopte woorden te vinden die me rust zouden brengen, richting misschien. Geen trucjes of stappenplannen, maar een soort thuiskomen in mezelf. En ergens… vond ik dat.

Was het boek makkelijk? Nee. Er waren stukken die ik meerdere keren moest lezen. Sommige hoofdstukken waren als een spiegel die ik liever even weg wilde leggen. Maar juist daarin zat de kracht. Het boek daagt je uit om stil te worden, om je verhalen los te laten, om het ego niet langer de hoofdrol te geven. En dat is best een wilde reis.

Wat me echt bijblijft, is het besef dat we ons niet hoeven te ‘verbeteren’ of te ‘verlichten’, maar dat we alleen maar hoeven terug te keren naar wat er nú al is. Het pure zijn. De stilte achter de gedachten. Dat voelde als een zucht van verlichting.

Ik werd geraakt door de zachtheid waarmee Jacobson schrijft, zonder oordeel, zonder dogma’s. Gewoon: “Hier is het. Neem wat je nodig hebt.” Dat gaf me ruimte. En in die ruimte vond ik, heel even, vrede.

Zou ik dit boek aanraden? Ja, aan iedereen die verlangt naar eenvoud, naar waarheid, naar het leven buiten de ruis van het denken. Maar neem je tijd. Lees het niet als een roman, maar als een uitnodiging tot vertraging. Laat de woorden zakken. Laat je raken.

Ik geef dit boek 4 sterren. Niet omdat ik het helemaal begrijp — maar omdat het me iets liet voelen. En soms is dat precies wat we nodig hebben: niet meer begrijpen, maar gewoon zijn.