Inwijding

In het oude Egypte was blauw een veel voorkomende kleur. Deze werd geassocieerd met de hemel en de Nijl. De kleur symboliseerde het heelal, de schepping en de vruchtbaarheid. In de tijd van de farao’s bracht ze geluk in het hiernamaals. Niet voor niks is het omslag van ‘Inwijding, Priesteres in Egypte’ voornamelijk blauw getint.

“Het inwijdingsvisioen leest als een spannende thriller, maar is vooral het inzien van de waarheid, de goddelijke Alwetendheid.” – Marjan van Druenen

Waar gaat ‘Inwijding’ over?

De geboren Hongaarse Elisabeth Haich beschrijft de eenzaamheid die ze voelde in haar jeugd. Ze had het gevoel dat haar ouders niet haar echte ouders waren en het land waar ze woonde niet haar vaderland was. Eenmaal op school voelde ze zich een vreemde en nóg eenzamer. Ze was net een spons, nam alles uit haar omgeving op, las alles wat los en vast zat en zocht tevergeefs naar antwoorden op al haar diepzinnige vragen. Deze antwoorden krijgt ze in haar visioenen waarin ze de dochter van de Farao en plaatsvervangend koningin is.

De geschiedenis van ‘Inwijding’

De eerste druk verscheen bij AnkhHermes in 1978 en ik herinner me dat het meerdere malen op mijn pad is verschenen. Zo hoorde ik er enthousiaste verhalen over van een vriendin, op de yogaschool werd er over gesproken en thuis slingerde het uit de bibliotheek geleende boek van mijn moeder rond, wat telkens weer verlengd werd. En toch heb ik het nooit gelezen. Ik was er zeker nog niet aan toe?

Een boek voor in de collectie

Mijn verwachtingen waren hooggespannen. Ik had immers al heel wat positieve verhalen gehoord. En ik werd niet teleurgesteld. Dit is een boek dat verdient meerdere keren gelezen te worden. Dit is zo’n exemplaar dat je in je collectie móet hebben! Opvallend is dat het altijd actueel zal blijven. Onderwerpen zoals: mindfulness, leven in het Nu, astrologie, het Oude Egypte, de Bijbel, non-dualiteit, reïncarnatie en lotsbestemming kleuren het boek.

Het inwijdingsvisioen leest als een spannende thriller, maar is vooral het inzien van de waarheid, de goddelijke Alwetendheid. Waarom zijn wij hier en wat voor zin heeft het leven? Het geeft stof tot nadenken. Een mooie reis door de geest.

Mooie editie

Het mysterieuze omslag, het fijne zachte papier (echt waar!) en de indrukwekkende, leerzame teksten maken het een aanrader voor geïnteresseerden in spiritualiteit in de breedste zin van het woord. Een dikke tien, gewoon omdat iedereen dit zou moeten lezen.

Voor dit prachtige boek moet je echt even goed gaan zitten. Het was voor mij een openbaring, voelde als een overlevering van wijsheden waar de hedendaagse wetenschap (nog) geen verklaringen voor kan aanleveren.

Aanvankelijk wordt je meegenomen in het leven van de schrijfster zelf. De manier waarop zij de wereld beleeft, met haar extreem gevoelige systeem, wordt op een heel fijne manier beschreven. Ik raakte meteen erg bij haar betrokken. Haar manieren om met de maatschappij en verwachtingen van buitenaf om te gaan, waren deels herkenbaar.

Op een gegeven moment wordt de lezer meegenomen naar haar vorige leven in Egypte. Je volgt haar inwijding tot priesteres op de voet. Het boek wordt wat filosofischer. Ik vond de uitleg van de oeroude natuurwetten fascinerend. Soms moest ik even stoppen met lezen om de (voor mij waarheden) op me in te laten werken. Ik weet niet heel veel over kwantumfysica en ben zelf altijd erg voorzichtig in het aannemen van spirituele anekdotes. Dit boek komt echter zeer gegrond op me over – absoluut óók doordat het ankerpunt het oude Egypte is. 

Eigenlijk zou iedere gevoelige, waarheidshongerige incarnatie dit boek moeten lezen. Ik kan heel veel eigen ervaringen en stukken van eerder gelezen boeken nu nog beter plaatsen. We leven in een ongelofelijk interessante tijd, waarin we de schatten van ons Ware Bewustzijn met zorg aan het licht mogen brengen. Echt een transformerend boek. 

Nog voordat ik het bijna 400 bladzijden tellende boek mocht ontvangen, mediteerde ik over een inwijding waar ik zelf deel van mocht uitmaken. Elisabeth Haich, auteur van het boek Inwijding, neemt je mee in haar leven. Vanaf het moment dat ze de wereld leerde kennen en mocht verkennen met alle facetten die het aardse leven ons biedt.

Het boek kent een prachtige omslag gemaakt door Wil Immink waarop een gouden oog zichtbaar is en voor mij van grote betekenis is. Afhankelijk van hoe jij kijkt, kun je je eigen goud zien. Dit gaat verder dan het letterlijke kijken en zien. Het betreft onze gedachten en overtuigingen die maken hoe we in het leven staan.

Dit boek inspireert om naar het leven te kijken vanuit een ander perspectief.

Als ik aan een nieuw boek begin, maak ik soms de keuze om me in de auteur te verdiepen. Dat heb ik bij dit boek ook gedaan. De auteur heeft dit boek geschreven in 1960. En als je het internet afstruint zie je veel lovende kritieken, en hoe dit boek levens heeft veranderd en diepe inzichten heeft gegeven door mystieke kennis uit het oude Egypte te onthullen.

Mijn verwachtingen waren dus hooggespannen. Tot ongeveer de helft van het boek was ik enthousiast. Af en toe met taaie stukken, waar de auteur mij even kwijtraakte, maar zeker boeiend. Ik begrijp uit mijn verdieping dat de auteur ervan overtuigd is dat zij echt priesteres is geweest, en dat respecteerde ik. Maar het gedetailleerd opschrijven betekent nog niet dat het waar is. Je gelooft haar of niet.

Er zaten zeker lezenswaardige inzichten in, maar die waren voor mij niet verrassend of nieuw. De auteur heeft een gedetailleerd eigen beeld van het oude Egypte, maar kon mij daarin niet overtuigen. Zware rotsblokken werden gedematerialiseerd waardoor ze zo licht als veertjes werden, en zo waren de piramiden in het echt gebouwd. Het gedachtenexperiment kan ik waarderen, maar het ook geloven…

In het volgende stuk begeeft de auteur zich op het vlak van de Egyptische sterrenkunde en de astrologie. Ik heb dat niet snel, maar ik vond dit stuk niet te volgen. Vooral door de link met het religieuze. Om dit toe te lichten: dat de driehoeksvorm van de heilige piramiden het getal drie bevat en dat in het geloof van de auteur wordt gesproken over een drie-eenheid van de Kenner, het Gekende en het Kennen kan ik volgen, maar bewijst de overeenkomst dit geloof?

Daarnaast lijdt het boek wat mij betreft aan anachronisme. De auteur legt in een disclaimer op blz. 144 uit dat het een bewuste keuze is om hedendaagse termen te gebruiken. Helder, maar toch leest het verwarrend als in het oude Egypte de auteur een geur omschrijft met een term die pas in 1840 aan deze geur is gegeven (ozon).

En dat iemand in deze tijd een visioen herbeleeft uit de Egyptische tijd en in die tijd voorspellingen doet van dingen die ze nu kent, werkt ook niet mee om het boek als waargebeurd te bestempelen.

Mijn beeld is dat de auteur zich het hele boek verheven voelde boven de niet-ingewijden, ook omdat zij af zou stammen van godenzonen. Ik had daar moeite mee. En op het einde werd dat nog erger door de anticlimax die uit de Bouquetreeks lijkt te komen. Met als klapstuk een stukje dat in deze tijd zou worden bestempeld als racistisch. Maar hé, het was wel 1960….

Blijf ik achter met de vraag of ik fictie of non-fictie heb gelezen. Ik zou zeggen fictie, de auteur en haar aanhangers gaan voor non-fictie. Trek vooral je eigen conclusie. Ik heb op de wetenschappelijk bedoelde onderdelen na het boek toch geboeid gelezen.

Dit is de geestelijke autobiografie van Elisabeth Haich. Voorheen leidde zij samen met Selvarajan Yesudian yoga-scholen in Zürich en Ponte Tresa en ze heeft verschillende boeken op haar naam staan. Elisabeth begint haar verhaal met haar jeugd in Hongarije, een saaie tijd waarin ze zich eenzaam en onbegrepen voelt. Ze krijgt visioenen over haar incarnatie als dochter van een Egyptische farao. Daarover gaat het grootste deel van dit boek. Ze heeft slechts één wens: ingewijd te worden als priesteres. Door de hogepriester Ptah Hotep wordt ze dan onderwezen in de Egyptische geheime teer over wiskunde, astrologie, filosofie, kosmologie en piramidebouw. Het is een weg van veel beproevingen. Ze ondergaat een soort karaktertraining en ten slotte wordt haar weg van zelfrealisatie bekroond met de inwijding in een piramide. Inwijding geeft veel informatie over het denken en leven van de oude Egyptenaren en een goed beeld van de wetten van karma en reïncarnatie. Het boek gaat in op de diepere achtergronden van het menselijk lot. Voor spiritueel geïnteresseerde mensen is het een openbaring.

De cover van dit boek vond ik zo interessant en sprak mij ook meteen aan.

Dit vond ik een lastig boek om te lezen. In het begin was het erg langzaam, maar na een paar hoofdstukken begon ik dit boek te waarderen, ik moest even inkomen denk ik. Maar achteraf.. het was zo mooi! Dit boek zet je enorm aan het denken en het geeft je zo veel wijsheid mee.

Toch was ik erg dichtbij om gewoon in dit boek te stoppen. Met het verhaal en de schrijfstijl is echt niks mis. Waar het mij om ging was uiteindelijk echt het langdradige waardoor het soms een beetje saai was.

Daarentegen heeft dit verhaal toch echt indruk op mij gemaakt. Naast dat mijn leeservaring met dit boek wat lastiger was zou ik dit boek zeker aanraden. Het is een enorm mooi verhaal met veel wijsheden, en daarom zou ik het zeker aanraden om dit boek een keer te lezen.

Ik heb de twintigste druk met de mooie blauwe kaft gelezen. Dit boek is een tijdloze, spirituele aanrader voor wie interesse heeft in spiritualiteit.

Het boek werd me jaren geleden al aangeraden. Vanwege mijn spirituele interesse en omdat iemand ooit tegen me zei dat een vorig leven zich in het oude Egypte had afgespeeld. Helaas was het lezen er niet eerder van gekomen.

Je hebt dan ook wel echt tijd nodig om het boek te lezen. Het boek is relatief groot, heeft kleine letters en telt bijna 400 pagina’s. Zoals in andere recensies staat, leest het als een spannend boek.

Of alles waar is, of te geloven is, is naar mijn idee niet per se relevant. Je kan tot je nemen wat je aanspreekt. Wat je allemaal leest, kan sowieso je kijk op het leven aanvullen. Voor mij is het boek een aanvulling in mijn boekenkast. Door de mooie kaft en het bijzondere verhaal.