Hysterikos, de verstikking van de baarmoeder

Het is dat is dat ik de laatste tijd veel gelezen heb over het on-bewustzijn van vrouwen en wat we eraan kunnen doen om ons meer bewust te worden, anders had ik dit boek niet gelezen, wat zonde zou zijn geweest. Dit boek is op het juiste moment op mijn pad gekomen.

Het omslag spreekt mij in eerste instantie niet aan totdat je gaandeweg in het boek verdiept raakt en je eens goed naar het omslag kijkt, dan is het opeens heel zichtbaar.

Leven met endometriose

De auteur deelt een groot deel van haar leven, een leven met endometriose, met je. En dat doet ze op zo’n boeiende manier dat je al na het tweede hoofdstuk volledig in haar verhaal opgaat. Haar leven met endometriose is bepaald geen rozengeur en maneschijn maar ze laat zich er niet onder krijgen. Ik heb bewondering voor haar hoe ze nog een bestaan heeft kunnen opbouwen ondanks het feit dat ze regelmatig door de pijn onderuit gaat. Zelf heb ik deze ziekte niet maar haar gevecht om de juiste diagnose te krijgen is wel heel herkenbaar.

Ook herkenbaar is dat er over vrouwenziekten ook nu nog niet in alle openheid wordt gesproken. Als je hier al als vrouwen onder elkaar al niet over wilt praten, hoe moet je een dokter dan duidelijk maken wat je allemaal voelt in je lichaam? Er valt nog heel wat te winnen.

Het waarom van endometriose

Ronduit boeiend is haar zoektocht naar het waarom van deze ziekte, waarom is haar dit overkomen? Om de antwoorden te vinden neemt ze de vrouwenontwikkeling door de eeuwen heen onder de loep. Haar zoektocht is zeer verrassend maar ook herkenbaar. Verrassend om te lezen hoe diep ons vrouw-zijn door de eeuwen heen is onderdrukt door o.a. de kerk en dat vrouwen die boven de middenmoot uit wilden stijgen de mond werd gesnoerd (feitelijk gebeurt dit nu nog steeds). Herkenbaar omdat veel vrouwelijke godinnen de revue passeren. Godinnen die een bijzondere taak hadden en hun vrouw-zijn voorop stelden en allemaal uiteindelijk werden verbannen. Spiritueel gezien is endometriose een gevolg van een negatief zelfbeeld over vrouw-zijn en dat is nogal wat, ik kan me voorstellen dat niet iedereen met dit antwoord uit de voeten kan. De auteur geeft ook heel duidelijk aan dat met het vinden van haar antwoorden haar ziekte niet verdwenen is. Het heeft haar meer rust gegeven.

Respect voor de baarmoeder

Heb ik wat nieuws geleerd? Jazeker, een stukje meer bewustzijn over vrouw-zijn. Dat ik mijn eigen baarmoeder met meer respect benoem en het niet meer zie als ‘het ding’. Dat de baarmoeder een krachtig instrument is waar de geheimen van ons vrouw-zijn in opgeslagen liggen. Dit boek heeft mij ook laten inzien wat een impact endometriose kan hebben op het leven van een vrouw en dat we er, zelfs anno 2019, nog zo weinig van weten. Dit boek is zeker een aanrader voor iemand die deze ziekte ook heeft. Ook is het boek de moeite waard voor vrouwen die deze ziekte niet hebben maar wel wat meer bewustzijn hebben en zich verder willen verdiepen in hun vrouw-zijn.

De omschrijving van het boek en het omslag spraken me erg aan. Als iemand met ervaring met onbegrepen buikpijn (nog ongediagnosticeerd) hoopte ik herkenning, begrip en vooral meer uitleg te krijgen over endometriose. Wellicht dat het lag aan mijn verwachtingen, maar helaas kon dit boek dit niet voor mij waar maken. Het laatste stukje interview met een arts vond ik nog het meest interessant, met gelukkig ook wel wat stukken van de schrijfster zelf als ze ook echt haar zoektocht omtrent behandeling voor endometriose beschreef. Toch werd er ook veel uitgeweken over andere zaken waar ik persoonlijk niets mee had, voornamelijk de eerste helft. De indeling en omschrijving met de cijfers per hoofdstuk had wat mij betreft ook achterwege gelaten mogen worden.

Wat me wel raakte was hoe ze lange tijd met haar baarmoeder om is gegaan (ontkennend) en dat ze toch tegen verwachting in een meisje ter wereld heeft kunnen brengen. Dit omdat het ontkennende lang herkenbaar is geweest en ik persoonlijk pas sinds een jaar of 1.5 meer liefde stuur naar dit gebied, en daarnaast ook hoop ooit moeder te mogen worden. Daarnaast vind ik het treurig om te lezen hoe lang ze heeft moeten roepen om gehoord te worden, tot op het punt dat ze eigenlijk geen kracht meer voelde om te roepen.

Ik vind het lastig een beoordeling te geven, ook omdat ik de schrijfster een warm hart toe draag, maar toch zit ik tussen de 2 en 3 sterren. Laat ik het voordeel van de twijfel geven: 3 sterren. Ik zou het boek niet per se aanraden aan mijn omgeving.

Ik heb Hysterikos gelezen vanuit persoonlijke en professionele interesse in endometriose, in de hoop meer over deze aandoening te weten te komen. De (korte) gedeelten over haar leven met endometriose zijn goed geschreven. Er wordt weinig uitleg gegeven over endometriose, waardoor je de onbekendheid van de aandoening als het ware voelt. Vervolgens word je meegenomen in Heidi’s zoektocht naar wat deze onbekende aandoening inhoudt. Dit is echter voornamelijk gebaseerd op persoonlijke ervaring en niet op (wetenschappelijk) bewijs. Daarbij is het boek doorspekt met atheïstische en feministische opvattingen en propageert een vrije seksuele moraal, wat ik storend vond. Hysterikos gaat meer over ‘de ontkenning van ons vrouw-zijn’ en ‘haar zoektocht naar heling op zielsniveau’, dan dat het een autobiografie is over leven met endometriose. Hierdoor voldeed het boek helaas niet aan mijn verwachting en ik zou het niet aanraden wanneer je interesse hebt in leven met endometriose.