Het celgeheugen

Het omslag van een boek is een eerste kennismaking en ik vind het fijn als ik daardoor geprikkeld of uitgedaagd word. Dat is hier niet het geval.  Het platte ontwerp zou prima thuishoren op een saaie dissertatie over cellen. Daarentegen is de Spaanse cover een stuk spannender.

Auteur Luis Angel Diaz legt ons aan de hand van een stoet wetenschappers uit, hoe in onze vroegste jaren pijn wordt opgeslagen in het zogenaamde pijnlichaam, een term van Eckhart Tolle. Een pijnlichaam dat bij pasgeboren baby’s nog niet bestaat, maar door allerlei vervelende ervaringen en overtuigingen steeds verder ontwikkeld wordt. Hij verwijst daarbij naar onze westerse cultuur die blijkbaar moeite heeft met pijn en ons leert om dat zoveel mogelijk te ontkennen of te onderdrukken. (Een mooi voorbeeld daarvan zijn volgens mij de verhalen op Facebook waarin alleen maar persoonlijke successen vermeld worden.)

Volgens Diaz moeten we onze pijnlijke ervaringen, onze pijn die is opgeslagen in het pijnlichaam niet verstoppen of negeren maar juist omarmen. En volgens zijn CMR-methode (Cellulair Memory Release) kunnen we zelfs de pijn uit ons (cel)geheugen wissen. Dat proces bestaat uit twee delen: PBR (Pain Body Release) waarbij geblokkeerde energie wordt opgeruimd en NNR (Neural Net Repattering) om alle overtuigen die bijdroegen aan de pijn te onderzoeken en weg te nemen.

Hij vergelijkt ons lichaam (Body & Mind) met een computer en geeft aan dat door zijn methode de geheugens uit de cellen worden gewist zodat onze positieve energie weer kan stromen en ons Lichtlichaam, dat door het Pijnlichaam verdrongen werd, weer in ere hersteld wordt. Aan het einde geeft hij een aantal oefeningen om zelf mee aan de slag te gaan en beschrijft hij een paar ervaringen van cliënten met de PBR-methode.

Is dit boek de moeite van het lezen waard? En kan ik er zelf mee aan de slag? Ik vind het zeer prettig geschreven (met dank aan de vertaler!) en veel begrippen komen me bekend voor zoals de wet van aantrekkingskracht, leven in het nu, kwantumenergie, polariteiten zoals yin en yang, liefde en acceptatie. Vooral het aanvaarden van pijn en die toelaten, daar kan ik wat mee. Dat is volgens mij bijvoorbeeld iets wat je moet doen bij het verlies van een dierbare.

De oefeningen zijn een ander verhaal. Het lijkt allemaal heel simpel, maar hiervoor heb ik toch een bepaalde mate van (pijn)bewustzijn voor nodig. En dat is precies wat ik nog niet heb. De keerzijde is dat ze me aan wél het denken zetten en daardoor voor mij waardevol zijn.

Uiteindelijk is dit boek een uitgebreide folder voor de CMR-methode. En eerlijk gezegd ben ik daar nog niet zo van overtuigd. De aangehaalde voorbeelden roepen bij mij niet de behoefte op om het zelf te ondergaan. Vooral omdat er meerdere benaderingen met betrekking tot pijn mogelijk zijn.

Ik zie dit boek als een persoonlijke verrijking maar weet niet zo gauw wie ik het zou aanraden. Want de personen die ik in gedachten heb, waaronder vrienden en familieleden, zijn waarschijnlijk met andere zaken bezig. Het zou hun goed doen maar om dit boek op waarde te kunnen schatten heb je een bepaalde mate van lichaamsbewustzijn nodig. (Ik ga het natuurlijk wel proberen, maar dan terloops.) En dankzijn mijn qigong-lessen heb ik dat gelukkig zelf al een beetje kunnen ontwikkelen. Een prima boek dus maar voor een beperkt publiek.

Het was vooral de titel van het boek dat mijn nieuwsgierigheid wekte! Dat pijn en trauma wordt opgeslagen in het lichaam, daar ben ik zelf wel van overtuigd. Maar, hoe werkt dat dan precies op celniveau? En hoe kun je de overlevingspatronen wissen en het pijnlichaam loslaten, bij jezelf of als hulpverlener? Dat hoopte ik te leren van dit boek!

Het boek draagt absoluut bij aan een breder begrip van pijn en overlevingspatronen. Luis Angel Diaz beschrijft uitvoerig allerlei componenten die een rol spelen bij pijn, overlevingspatronen en het loslaten ervan.  Sterk vind ik dat hij dit doet vanuit een heel breed en holistisch perspectief. De Cellular Memory Release methode die in het boek uitgelegd wordt, inclusief oefeningen, is een hele praktische toepassing van deze visie.

Het boek leest vrij makkelijk, door de afwisseling van theorie, voorbeelden en concrete oefeningen. Wel vond ik het fijn om de tijd te nemen om het boek door te werken, om de verschillende onderdelen te laten beklijven. Persoonlijk had ik nog meer diepgang en onderbouwing verwacht, specifiek op het gebied van het celniveau. In mijn beleving komt juist dat onderwerp te weinig aan bod, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een begrip als het pijnlichaam.

Wat mij het meest bij blijft uit dit boek, is dat Diaz een hele complete en waardevolle methode beschrijft om pijn te helen en overlevingspatronen los te laten. Pijn gebruiken als gids om te transformeren, dat sprak me erg aan. Dit boek is zeker een aanrader wanneer je – zelf of als hulpverlener – op een diepgaande manier aan de slag wilt met pijn en overlevingspatronen. Ik zou het boek niet zo snel aanraden als je op zoek bent naar theoretische verdieping en onderbouwing op celniveau. Voor mij was het boek dus een combinatie van hele waardevolle elementen én wat minder sterke elementen.

Dit boek gaat over de pijn die wordt opgeslagen in het lichaam en de bijbehorende overtuigingen. Dat trok direct mijn aandacht. Het is een korter boek dan ik had verwacht, maar het biedt veel informatie. Door het persoonlijke verhaal van de auteur, de uitleg, oefeningen en praktijkvoorbeelden blijft het boek interessant en het leest makkelijk weg.

Zijn uitleg over hoe het pijnlichaam ontstaat is heel duidelijk en herinnert me aan het boek van Eckhart Tolle, waar hij ook aan refereert. Het belang van de verbinding die je hebt met je lichaam en het daadwerkelijk voelen van de sensaties in je lichaam wordt goed omschreven. Misschien nog wel belangrijker zijn de oefeningen die de auteur meegeeft om de pijn en andere emotionele ladingen in het lichaam los te laten. Hij laat het eigenlijk heel simpel klinken en dat maakt me absoluut nieuwsgierig om de oefeningen ook daadwerkelijk te doen. Uiteindelijk gaat het bij dit soort boeken natuurlijk meer om het integreren van wat je leert, dan alleen het lezen van het boek.

Ik vind het ontzettend fijn dat er zoveel voorbeelden van sessies met cliënten in staan, omdat dat goed weergeeft hoe de oefeningen werken en wat voor baat je erbij kunt hebben. Het heeft me dusdanig nieuwsgierig gemaakt, dat ik al online heb gekeken of ik niet zelf een sessie zou kunnen boeken of de opleiding kan volgen 🙂 dat zegt denk ik genoeg. Zeker een aanrader voor mensen die bezig zijn met persoonlijke ontwikkeling en/of interesse hebben in de mind-body connectie.

“Je gedachtes bepalen je emoties.”

Enige tijd geleden kreeg ik dit boek onder ogen om te lezen. Vol goede moed begon ik met lezen. Het begin was aardig theoretisch. Luiz Angel Diaz vertelt hoe hij zelf zijn filosofie op zichzelf heeft toegepast. Eerlijkheidshalve had ik in beginsel wat moeite om mijn aandacht erbij te houden. Ik werd nog niet echt gegrepen door de gedachtegang van de schrijver.

Naarmate ik vorderde in het boek gingen er diverse luikjes open. Meermaals kreeg ik de bekende aha-momenten en werd ik bewust van een nieuwe vorm van zelfreflectie. De vragenlijst en tips en tricks die Luiz Angel Diaz beschrijft in zijn boek is niet voor iedereen weggelegd. Toch meen ik dat een deel of bepaalde delen wel voor iedereen per situatie en fase van het leven van toepassing zouden kunnen zijn.

Dit boek is een soort meetlat wat je op diverse momenten c.q. fases in je leven kan gebruiken en toepassen. Het is een soort 0-meting, waardoor je weer even weer terug bij de basis komt. Waarom reageer je zoals je reageert? Welke mogelijkheden en/of aanpassingen/benadering zijn er nodig om een andere reactie te krijgen en/of te geven? Wat heeft het je gebracht en wat mag het je gaan brengen? In sommige situaties wellicht zweverig voor de gemiddelde mens. Ondanks dat geeft het ruimte voor nieuwe inzichten. Het heeft namelijk betrekking op jouw fysieke, emotionele en mentale patronen.

Ik gun iedereen dit boek om dichter tot jezelf te komen. Om te relativeren en begrijpen wat de reden is dat je reageert zoals je reageert. Ik gun je ook de aha-momenten. In de drukke maatschappij waar wij ons nu in bevinden kan het heel verhelderend zijn om weer even terug te keren naar de basis en één te zijn met onszelf.

Auteur Luis Angel Diaz verloor zijn vrouw op jonge leeftijd. Het rouwproces waarin hij terechtkwam, leverde hem ook een nieuw inzicht op. Hij heelde zichzelf met Cellular Memory Release. Hij kwam erachter, mede door inzichten van Bruce Lipton (De biologie van de overtuiging) en Eckhart Tolle (De kracht van het nu), dat traumatische gebeurtenissen ook opgeslagen worden in zenuwen, organen, spieren en de huid. We spreken dan van celgeheugen.

In dit boek legt de auteur eerst uit wat het celgeheugen precies is, hoe zijn zoektocht ernaar verliep en wat er mogelijk is als je met het pijnlichaam aan het werk gaat. Het pijnlichaam, zoals Eckhart Tolle dat eerder beschreef, ontstaat door gestagneerde energie die door onverwerkte trauma’s wordt gegenereerd. Er is geen doorstroming meer en heftige reacties op ogenschijnlijk lichte gebeurtenissen, zijn het gevolg. Dat belemmert ons in vrijheid te leven, de pijn bepaalt ons bestaan.

Na deze uitleg over het celgeheugen, het ontstaan ervan en de impact op ons leven beschrijft de auteur de aanpak om oude trauma’s los te laten en zo heling te ondervinden. Met een groot aantal praktische oefeningen en voorbeelden uit de praktijk staaft hij zijn verhaal en laat hij zien hoe door met het pijnlichaam aan het werk te gaan er transformatie mogelijk is naar het lichtlichaam. Want dan is er weer vreugde en vrede mogelijk.

Het celgeheugen is een duidelijk beschreven proces, dat de eerder genoemde boeken van Lipton en Tolle verduidelijkt en uitbreidt doordat hij er een toepasbare therapie bij ontwikkeld heeft. Met een duidelijke onderbouwing van de theorie en de nodige aanvullende oefeningen en voorbeelden is het mogelijk zelf aan de slag te gaan met het pijnlichaam, om op deze manier heling van oude trauma’s en vastgezette (negatieve) overtuigingen los te weken. De tekst is op een toegankelijke manier geschreven. Alles wordt heel duidelijk uitgelegd.

Het celgeheugen is een waardevol boek. Door de hierin beschreven therapie toe te passen kan iedereen zich bevrijden van oude pijn en zo een gelukkiger leven gaan leiden. Het is ook een fijn boek voor therapeuten en hulpverleners om op een andere manier naar trauma’s te kijken en via het celgeheugen in het lichaam heling te bewerkstelligen. Een echte aanrader!

De titel van dit boek suggereert dat alle ooit opgedane ervaringen in al onze cellen gearchiveerd zijn. Dit vond ik een dusdanige prikkelende gedachte dat ik het boek graag wilde lezen. Luis Angel Diaz beroept zich in zijn visie vooral op de kwantumfysica: het energieveld dat ons celgeheugen vormt. Ons bestaan zou zich kenmerken door een voortdurende slingerbeweging tussen het vreugdevolle, natuurlijke lichtlichaam en het onbehaaglijk voelende pijnlichaam. Verkrampingen in het lichaam stapelen zich gedurende onze levensjaren op door onze geconditioneerde en toxische overtuigingen. Door het pijnlichaam aandachtig van binnenuit te observeren, zal de pijn transformeren tot een waardig bondgenoot en zelfs een toegangspoort vormen naar het oorspronkelijke lichtlichaam.

De oefeningen in het boek zijn gericht op grondige deactivatie van het patroon van overtuigingen. De opdracht rondom ‘gevoelige snaren en triggers’ leert ons om de taal van het lichaam te verstaan. Inzicht in ons neurale netwerk zal de pijnlijke, gestolde energie weer vreugdevol en vloeibaar maken.

Ik vond het een inspirerend boek, maar ik heb het twee keer moeten lezen om de verbanden goed te begrijpen en mij door de vele herhalingen en omslachtige voorbeelden heen te worstelen. De inhoud heeft wat mij betreft veel weg van een legpuzzel.  De afbeelding wordt pas zichtbaar als je alle losse stukjes in elkaar past. Voor wie van puzzelen houdt zou ik het boek zeker aanbevelen.

Alleen al de veelbelovende en sprekende cover maakt mij nieuwsgierig. Wanneer ik van uitgeverij AnkhHermes ook nog eens de kans krijg het boek te lezen en te recenseren, kan ik deze kans niet aan me voorbij laten gaan.

De cover trekt direct de aandacht door de bijzondere kleurkeuze, waardoor het boek echt opvalt tussen de andere boeken. Het turquoise in combinatie met het donkerrood en donkerblauw vormen een sterk en opvallend contrast. De stilistische weergave van cellen past perfect bij het boek. Zowel de titel als de ondertitel weten me nieuwsgierig te maken. Ik ben enorm benieuwd wat ik ga leren over mijn oude overlevingspatronen en hoe Luis Angel Diaz me gaat helpen mijn pijnlichaam los te leren laten. Dit klinkt als een erg leerzaam, inspirerend en veelbelovend boek.

Wat me direct opvalt is dat Luis Angel Diaz een hele eigen, open, heldere en persoonlijke schrijfstijl heeft. Hierdoor leest het boek bijzonder lekker weg en weet hij je te voorzien van heel veel interessante kennis en inzichten, maar deelt hij ook zijn persoonlijke ervaringen en bevat het boek hele heldere, duidelijke en concrete oefeningen om je oude overlevingspatronen te wissen en het pijnlichaam los te laten.

Het boek is heel helder en duidelijk opgebouwd, waarbij hij begint te vertellen over zijn eigen persoonlijke zoektocht, de heftige gebeurtenissen en het vinden van de methode. Doordat hij zich open, eerlijk en kwetsbaar opstelt en daarbij duidelijke informatieve kennis en inzichten deelt weet hij mij te overtuigen en enthousiast te krijgen. Vooral de kennis hoe cellular memory release ontstaat en alle kennis omtrent pijn zijn enorm leerzaam voor me en brengen me enorm veel eyeopeners en inzicht.

Wat ik daarnaast ook enorm sterk en inspirerend vind aan het boek is dat er goede verwijzingen in staan naar andere boeken en andere personen die ook met deze materie bezig zijn en hun kennis hierin delen. Dit versterkt voor mij echt nog meer de kracht en boodschap van zijn verhaal.

Het celgeheugen is een enorm leerzaam, helder en goed boek dat een enorm goede uitleg geeft omtrent oude overlevingspatronen en het pijnlichaam. Daarbij bevat het persoonlijke verhalen en inzichten die het verhaal ondersteunen en bevat het boek goede, heldere en concrete oefeningen om zelf aan de slag te gaan om oude overlevingspatronen te wissen en je pijnlichaam te leren loslaten. Een dikke aanrader voor iedereen die geïnteresseerd is in persoonlijke ontwikkeling en oude pijnen wil leren loslaten.