De mysteriën van Christus

Het omslag van het boek is heel bescheiden, maar helder van kleuren en het verhaal achter deze afbeelding, eerst als schilderij gemaakt, is zo treffend.
Mijn eerste indruk van het boek is: veel omvattend, zoveel meer uitleg en belichting vanuit verschillende standpunten en personen. Mijn verwachtingen waren eigenlijk mijn nieuwsgierigheid naar het “verhaal” en de manier waarop Hans Stolp dit zou vertellen.

Dit boek is een zoals ik eerder zei een veel omvattend boek. De beschrijvingen over de ontwikkelingen van mens, en planeten. De verantwoording en de mogelijkheden aan ons geschonken zorgen voor hoop en vertrouwen. Ook hoe Rudolf Steiner en zijn theorieën en inzichten onlosmakelijk zijn verbonden met het geschrevene, heel bijzonder.

Het boek omschrijft het verhaal van de ontwikkeling van Jezus, de planeten en hoe wij als mensen de mogelijkheid hebben gekregen om met behulp van ons levenslesmateriaal onze ontwikkeling aan te gaan. Door de afdaling van de Christus, de offers die Hij geeft gebracht, de incarnaties van Moeder Aarde kunnen wij ons dankbaar voelen. De verhalen van de twee Jezuskinderen tot aan de doop door Johannes in de Jordaan wordt zo boeiend en ontroerend uiteengezet met zoveel meer aan achtergronden.

Dan de hoofstukken 17 tot en met 23, vanaf de Stille Week tot en met Pinsteren, zijn heel erg verrijkend. Dat met Pinksteren aan een ieder– gelovig of niet- wordt gegeven dat de verbinding van de Goddelijke wereld kan worden gezocht. De Geest dus in een ieder van ons leeft, en dat dit Geschenk er voor zorgt dat wij de levende verbinding met de Geestelijke wereld mogen/kunnen zoeken.

Dit geeft hoop! Dat het Licht het duister zal overwinnen!

Dit boek zou ik een ieder aanraden! Duidelijk en toegankelijk, dank Hans Stolp!

Toen ik dit boek in handen kreeg, ging ik even terug in de tijd. Iets groter dan A-5 formaat leek het een dikke variant van de Ankertjes van weleer, compacte boekjes van AnkhHermes die een onderwerp kort en bondig beschreven. En nu nog steeds verkrijgbaar zijn. Ook de inhoud hield me in die tijd gevangen. De schrijver put namelijk veel uit het werk van Rudolf Steiner. De boeken van Steiner moet ik ongeveer in dezelfde periode (1990) hebben gelezen.

Hans Stolp neemt je in dit boek mee in zijn visie hoe alle, vaak tegenstrijdige, verhalen over Jezus toch één geheel lijken te vormen. Waar de vier evangeliën elkaar lijken tegen te spreken, weet Hans Stolp ze op knappe wijze met elkaar te verbinden.

De manier waarop riep bij mij vragen op. Want wat te denken over twee Jezussen die gelijktijdig werden geboren en later tot één persoon samensmolten? Of twee moeder Maria’s waarbij de moeder van de eerste Jezus later hertrouwde met Jozef, de vader van de tweede Jezus. De logica valt prima te volgen, echter ik vond het af en toe best vergezocht en daardoor lastiger te geloven. Het verbinden van Hans Stolp is gebaseerd op de visioenen van Rudolf Steiner, en lang goed bewaard gebleven (en nooit vastgelegde) esoterische geheimen binnen het Christendom. Heel flauw van me, maar die visioenen heb ik niet gehad, en die geheimen ken ik niet, dus kan ik ze noch bevestigen noch tegenspreken.

Hans Stolp beschrijft in zijn boek ook de ontwikkeling van de aarde en de mensheid, en de grote rol die Jezus Christus daarin had en nog heeft. Ik persoonlijk geloof meer in een organische ontwikkeling van de aarde en de mensheid, dan in een vooropgezet plan van hogere wezens met een ontwikkelingsvisie. Dus dat concept was voor mij ook lastiger te aanvaarden.

Ik heb overigens zeker bewondering voor het levenswerk van Hans Stolp, en zou het aanmatigend vinden om zijn visie aan te vechten. Bijzonder knap hoe hij alles met elkaar weet te verbinden en te verklaren. Hij verwijst ook naar de fase waarin de mensheid nu verkeert, namelijk dat we niet langer van een autoriteit de “waarheid” aannemen. Wat mede zijn verklaring is voor het leeglopen van de kerken en afname van het aantal gelovigen.
Dan vind ik het lastig en tegenstrijdig als hij vraagt om op grond van zijn weten en die van Rudolf Steiner weer wel van een autoriteit aan te nemen dat dit nu echt hét mysterie van Christus is.

Gedeelten van zijn teksten sloegen wel bij mij aan, waarbij dat stukken waren die meer van algemene aard waren, en niet specifiek over Jezus/Christus gingen. Hans Stolp benoemt aan het begin wel, dat je hem niet hoeft te geloven, en zo’n beetje aan het einde benoemt hij dat vaak pas na een verschijning van de Christus mensen “het” licht zien.

Samengevat vond ik het een interessant boek om te lezen, met tussen de regels veel informatie over Jezus/Christus en het gedachtengoed van Rudolf Steiner. Ik heb zelf de nodige twijfels of het waar is wat Hans Stolp schrijft, én of ik daar op deze manier iets mee zou willen in mijn leven.

En laat dat nu precies de subtitel van het boek zijn: voor wie het geheim begrijpen wil. Ik dus niet, misschien jij wel?