Crisis als drempelervaring

Voor het lezen:

Ik heb door de loop van de jaren alle boeken van Mieke Lannoey gelezen. Keer op keer weet Mieke Lannoey me weer te inspireren en nieuwe inzichten te geven op het leven en de beproevingen die het leven me biedt. Ook bij dit nieuwe boek hoop ik dat Mieke Lannoey me weer nieuwe kennis, inzichten en inspiratie gaat geven die ik in mijn eigen leven kan toepassen.

Mijn ervaring:

Wat een bijzonder, openhartig en erg indrukwekkend boek heeft Mieke Lannoey weer opnieuw weten te schrijven. Ik heb het gevoel dat in dit boek Mieke Lannoey zich veel meer open en kwetsbaar durft op te stellen. Ze weet me echt te inspireren met haar openhartige verhaal over haar crisiservaring en de verschillende landschappen die ze hierbij trotseerde.

Mieke Lannoey begint het verhaal dat na haar vorige burn-out weer opnieuw voor een crisiservaring kwam te staan en inzag dat het leven dat ze nu leidde haar niet gelukkig maakte. Vanuit daar start haar verhaal en schrijft ze openhartig over de reis die ze aflegt. Ze vertelt niet alleen over haar eigen ervaring, maar meerdere persoonlijke en inspirerende verhalen komen aan bod. Mieke Lannoey weet perfect te verwoorden dat de weg van groei en ontwikkeling geen gemakkelijke weg is, ze waarschuwt je voor de valkuilen en illusies op de weg om terug te pakken naar het oude vertrouwde. Dit moet je natuurlijk alles behalve doen, want dit was geen weg die je gelukkig maakte. Ze weet je echt te inspireren en motiveren om los te laten, met volle angst vooruit te gaan en naar je hart luisteren en intuïtie te volgen. Dan volgt nog de beste tip, dat ze je waarschuwt voor de buitenwereld en de goedbedoelde adviezen van anderen die jou willen sturen.

Het meest boeiende en leerzame gedeelte van het boek vond ik denk ik het laatste deel, De donkere nacht van de ziel. Ze behandelt hoe je je bewust wordt van je onbewuste stukken en het gevoel dat je niet weet wat je wel wilt met je leven. Ze moedigt je aan om los te laten en dingen te tijd te geven, waarop de weg zich vanzelf aandient. Aangezien ik zelf nogal een controlefreak ben, is deze kennis van Mieke erg waardevol. Mieke weet me hierin echt te inspireren en mooie inzichten te geven.

Crisis als drempelervaring is een helder, toegankelijk en inspirerend verhaal, waarin Mieke Lannoey openhartig verslag doet over haar eigen crisiservaring en de reis die ze maakte waarin ze een overduidelijke groei maakte naar meer zelfbewustzijn en meer geluk. Ze weet de struikelblokken en hindernissen goed te beschrijven, maar ze weet je ook handvatten te geven en te inspireren om door te zetten, omdat deze moeilijke weg van groei de moeite waard is. Erg inspirerend en leerzaam!

Crisis als drempelervaring heeft een uitnodigende rustige cover maar erg beeldend en zeer treffend geïllustreerd.

Een van de meest opvallende aspecten van dit boek is de openheid waarmee de auteur onderwerpen als spirituele bypass en de beperkende systemen waarin we opgroeien beschrijft. Er wordt geen blad voor de mond genomen als het gaat om het belichten van de donkere kanten van zelfontwikkeling. De eerlijke benadering van de auteur, inclusief de beschrijving van de zware deken van kernovertuigingen die velen van ons meedragen, zorgt ervoor dat de lezer zich begrepen voelt en biedt een gevoel van herkenning en troost.

De auteur benadrukt dat de weg naar zelfinzicht niet snel maar langzaam verloopt, wat een gevoel van vertrouwen geeft. Door haar eigen weg vol hindernissen te beschrijven, crisis na crisis, biedt ze herkenning en bemoediging aan de lezer. Zelfs als je denkt dat het duister voorbij is, kan er een nieuwe golf ontstaan. Dit wordt gepresenteerd als een onderdeel van de rite de passage, de transitiefase waar we doorheen gaan. De auteur vergelijkt onze cultuur met andere culturen, waar men anders met deze processen omgaat. In onze maatschappij wordt vaak verwacht dat je blijft meedraaien, zelfs als dat niet meer kloppend voelt.

De heling, de ontdekking van de ziel en de erkenning dat je een ander pad bewandelt dan wat het systeem van je verlangt, vormen centrale thema’s in dit boek. Deze boodschap wordt versterkt door de vele voorbeelden van andere personen die hun ervaringen delen, waardoor de soms zware kost begrijpelijker wordt. Het voelt vaak alsof een vriendin of coach met je in gesprek is, wat de leeservaring intiem en ondersteunend maakt. Het boek bevat veel mooie, memorabele zinnen.

Thema’s als schaduwwerk, het projectiemechanisme en de drie fasen van leerprocessen komen uitgebreid aan bod. Vooral de drie fasen van leerprocessen zijn bemoedigend, omdat ze laten zien dat perfectie niet het doel hoeft te zijn en dat je al op de goede weg zit door simpelweg bewust te zijn van je leerproces.

Crisis als drempelervaring is een aanrader voor iedereen die bereid is het duister aan te kijken en niet alleen de leuke dingen wil horen. Dit boek biedt een eerlijke en diepgaande benadering van zelfontwikkeling die zowel herkenning als bemoediging biedt.

Het boek sprak mij enorm aan omdat ik zelf midden in mijn herstel zit van een aantal overweldigende levensgebeurtenissen en dit in wil gaan zetten in mijn werk als ervaringsdeskundige. Dit boek overtrof eigenlijk al mijn verwachtingen. Er is veel geschreven over crisis en herstel daarvan, maar dit boek springt er voor mij uit.

Het is geschreven op een manier die makkelijk weg leest en de beeldspraak die de schrijfster gebruikt is echt geweldig. Daardoor kijk ik nu anders tegen bepaalde fases aan. De beschrijving van de verschillende fases die we doormaken blijft mij dan ook het meest bij uit dit boek, evenals de humor die er zo nu en dan tussen wordt gegooid.

Het is een erg leerzaam boek voor een ieder die te maken heeft met een crisis, maar ook een mooie aanvulling voor mensen die werkzaam zijn als hulpverlener. Ik zou het dan ook aan willen raden aan een ieder die een levensveranderende situatie meemaakt of heeft meegemaakt en er nog mee worstelt. Het heeft me de inzichten gegeven waarvan ik dacht dat ik deze al gevonden had. Het heeft me op een positieve manier geraakt en maakt dat ik nu anders tegen mijn persoonlijke tegenslagen aan kijk. Het heeft me de spiegels voorgehouden die ik al die tijd heb proberen te ontwijken en door haar manier van schrijven ook beter ben gaan begrijpen. En ook de uitleg over de empaat en de narcist hebben mijn kijk hierop verandert, in zeer positieve zin. Kortom een echt waardevol en leerzaam boek!

Ik had niet eerder een boek van Mieke Lannoey gelezen, totdat ik het leesfragment van Crisis als drempelervaring tegenkwam. Toen ik dat las, was het alsof het boek speciaal voor mij (of zelfs bijna dóór mij) geschreven was. De worstelingen op de weg van persoonlijke ontwikkeling waren bijna één op één herkenbaar. Hoe fijn is het dan dat er iemand is die dat proces met eerlijke, persoonlijke zelfreflectie woorden kan geven. De gebruikte praktijkvoorbeelden, de landschapsmetaforen, de inzichten, álles resoneerde in mij.

Het besef dat je niet bezig bent met een weg vol worsteling, maar juist bezig bent met óntworsteling geeft ruimte. Ik vond het treffend dat de schrijfster het pad van persoonlijke groei een inwijdingsweg noemde.

In eenvoudige toegankelijke taal, niet zweverig of ‘spiritueel’, confronteert het boek je met de ontnuchterende waarheid van crises. De boodschap: je loopt niet voor niets deze weg. Het heeft én geeft zin. Ik vond dat hoopgevend.

Dat Lannoey daarbij de ontwikkeling van de ziel van heel de mensheid in haar overwegingen meeneemt, vond ik verhelderend. Alleen maar te verzuchten hoe slecht het in de wereld gaat, beurt je niet op. Maar dat ook de mensheid door een inwijdingsweg gaat, vond ik een mooie parallel.

Dus het boek inspireert en bemoedigd;  óók (of misschien wel juíst) als je (weer) dreigt te verdwalen, weet je na het lezen dat het advies van de schrijfster ‘volhouden met volhouden’  je uiteindelijk bij het licht aan het einde van de duistere landschappen zal brengen.

Vroeg of laat krijgen we in ons leven vroeg of laat te maken met een persoonlijke crisis. Een gebeurtenis waardoor je leven even flink op zijn kop wordt gezet, zoals in mijn geval, twee flinke burn-outs in korte tijd. Vaak zorgen dergelijke ervaringen dat je wordt gedwongen om stil te staan bij je leven en waarom bepaalde dingen gaan zoals ze gaan. In het boek neemt Mieke je mee in de verschillende fases van het proces na zo’n ingrijpende levenservaring.

Ga je door op de voet zoals je leefde, of stap je in het onbekende. Dat is de vraag die in het boek vaker terug komt. Mieke legt uit hoe we al vanaf onze geboorte patronen krijgen aangeleerd en worden ingepast in het systeem van onze maatschappij, ook al past dat soms niet bij wie we zijn. Onderwerpen als authenticiteit, kernovertuigingen, triggers, het ego en het doorvoelen van emoties worden in het boek aangehaald.

Bij het lezen van het boek, herkende ik veel dingen voor mezelf. Zoals beperkende kernovertuigingen die je afhouden van een manier van leven die echt bij je past. Maar vooral ook over de periode van het ‘niet weten’. Iets waar ik zelf na mijn tweede burn-out in zit. Waarbij vragen spelen als: “Wie ben ik echt en wat ga ik doen met de rest van mijn leven?”

Ik vond het een fijn boek om te lezen. Vooral ook omdat ik meer begreep waarom ik in deze fase van mijn leven zoekende ben. Daarnaast was het geruststellend om te lezen dat ik niet de enige ben met deze levensvragen. Mocht je een persoonlijke crisis achter de rug hebben of er nog in zitten dan zou ik het boek zeker aanraden. Wel had ik het leuk gevonden als er wat meer opdrachten en vragen in hadden gezeten als leidraad voor je eigen reflectieproces. Ik geef het boek daarom 4,5 ster.