Vergeet niet te vergeten

Raffaele Morelli is een Italiaanse psychiater die expert is op het gebied van angst en zorgen. In Vergeet niet te vergeten laat hij in drie delen zien hoe je dit onder controle kunt krijgen en uiteindelijk kunt leven in vrijheid. Op de cover staat ‘Laat herinneringen los die je niet langer nodig hebt.’ Dit wilde ik leren aangezien ik net als de voorbeelden in zijn boek kan blijven piekeren over wat is geweest. Je moet leven in het nu, niet denken aan gisteren of ver daarvoor. Daar heb je niks aan, het levert frustratie op, eindeloos getob over dingen die gebeurd zijn. Maar zijn die echt gebeurd of is je hoofd er mee aan de haal gegaan? Morelli stelt dat elke herinnering niet de waarheid is, je brein maakt er iets bij, maakt het erger of juist rooskleuriger. En hij heeft gelijk. Je hersenen filteren een heleboel om te zorgen dat je niet overloopt van de prikkels en het zou ook enorm vermoeiend zijn als je alles tot in detail zou kunnen onthouden. Ik wist het al dat loslaten en niet blijven vasthouden aan het verleden het beste is wat je kunt doen, maar door Morelli’s boek wordt je hier weer aan herinnerd. Tegenwoordig is het een trend om heel diep te graven in je eigen verleden maar ook die van je voorouders. Zit je met jezelf in de knoop? Doe een familieopstelling. Heb je last van een trauma? Misschien is die niet van jou maar van je overovergrootmoeder die zij aan jou heeft doorgegeven.

Onzin zegt Morelli. Hij is dan ook nooit geïnteresseerd in het verleden van zijn patiënten maar in wat ze nu, op dit moment voelen. Hij is eveneens wars van doelen stellen of een kant-en-klaar levenspad voor ogen hebben. De weg er naar toe is veel belangrijker. Soms moet je op de verkeerde trein stappen om op de juiste bestemming te komen en zo is het maar net.

Ik heb heel veel gelezen en podcasts beluisterd over dit onderwerp. Het gevoel alles te moeten analyseren en op te volgen om maar volmaakt gelukkig te worden zijn mij zo tegen gaan staan. Heel fijn om te lezen dat Raffaele Morelli het met mij eens is. Jezelf blijven en je eigen weg volgen, bewust in het nu leven zijn de sleutels tot een lichter en vrijer leven. Het is niet gemakkelijk want je valt soms terug in gewoontes maar als je blijft proberen en herhalen wordt het vanzelf gemakkelijker.

Ik geef dit boek 4 sterren en heb het direct nadat ik het uit had aan mijn moeder gegeven. Ik weet zeker dat ze er iets aan heeft. Daarna komt het weer terug bij mij want het is echt zo’n boek dat je af en toe weer op moet pakken als je dreigt terug te vallen in die gedachtes over wat geweest is.

Vergeet niet te vergeten, deze titel raakt iets in mij. Als iemand die sterk vasthoudt aan het verleden, voelde het alsof dit boek mij riep. Al te vaak merk ik dat oude herinneringen, overtuigingen en ervaringen mijn blik vertroebelen en me tegenhouden om écht in het nu te leven. Dit boek heeft me iets bijzonders geleerd: vergeten is geen zwakte, maar een vorm van heling. Een kunst. En die kunst wil ik leren beoefenen.

Dit boek laat je ontspannend leren. Er staan door het hele boek mooie citaten en ik vind het echt een boek wat je ook open kan slaan om even een treffend stuk te lezen. Het herinnert je eraan hoe belangrijk het is om in het nu te zijn. Want hoe kun je kansen grijpen als je steeds achterom kijkt?

Wat mij raakte, is het besef dat je niet alles hoeft te analyseren of te begrijpen. Soms is het genoeg om gewoon aanwezig te zijn. Om zonder oordeel te luisteren naar je gevoelens, je innerlijke staat, je ziel. Dan ontstaat er rust. Dan mag pijn er zijn, totdat het zichzelf overbodig maakt.

De auteur nodigt je uit om de leegte op te zoeken , niet als iets engs, maar als iets genezends. Woorden voeden vaak het ongemak, maar in stilte, in het niets, vindt herstel plaats. Daar, in die ruimte, woont het Zelf. En dat Zelf weet precies wat jij nodig hebt.

Wat mij persoonlijk heel erg raakte, is de boodschap dat je niet moet luisteren naar je aangeleerde patronen, maar naar je gevoel. Laat los wie je denkt te zijn, vergeet het beeld dat je van jezelf hebt opgebouwd. Alleen dan kan je ziel écht stralen. Alleen dan leef je het leven dat voor jou bedoeld is.

Ook het stuk over verbeelding vond ik krachtig. In plaats van steeds maar te blijven nadenken, moedigt het boek aan om een beeld te scheppen. Visualiseren. Een beeld is energie, helend. Terwijl nadenken soms juist als vergif voelt voor het brein. Dit was voor mij echt een eyeopener: ik hoef mezelf niet steeds opnieuw te analyseren, ik mag voelen en verbeelden.

Nu ik het boek uit heb, voel ik me rustiger. Er is meer vertrouwen in dat diepe weten in mij, dat onafhankelijk is van mijn denken. Ik weet dat er een plek in mij is, een elders, een leegte, waar mijn echte Zelf woont. Daar wil ik vaker zijn.

Ik raad dit boek van harte aan aan iedereen die voelt dat het tijd is om het verleden los te laten. Aan iedereen die zijn ware zelf wil ontmoeten en zich niet langer wil laten beperken door oude herinneringen of aangeleerde ideeën. Dit boek is een uitnodiging. Naar vrijheid. Naar thuiskomen.

Ik geef het boek 5 sterren.

‘Je bent goed zoals je bent, je hoeft niet nog beter te zijn’.

Vergeten, het is niet mijn sterkste punt. Blijven hangen in dingen, ik ben er een kei in! Dit boek zag ik voorbijkomen op de socials, ik werd nieuwsgierig naar de werkwijze van Raffaele Morelli en hoopte dat hij mij handvaten kon uitreiken om eindelijk eens los te kunnen laten.

Bij het lezen van dit boek werd ik direct in het diepe gegooid, dit kwam door een diepzinnige en voor mij weinig zeggende introductie. Vanaf het eerste hoofdstuk werd het allemaal wat duidelijker, ‘vergeten is een vorm van vrijheid’. De woorden van Raffaele Morelli worden afgewisseld met opdrachten, ervaringen van andere, quotes en inspirerende teksten. Ik vind dit een inspirerende vorm van schrijven, zo blijft het ook gevarieerd en niet te zware koek.

‘Leef in het nu. Zonder angst voor de toekomst en getreur om het verleden’. Deze quote zal me nog heel lang bijblijven! Morelli heeft me met beide benen op de grond gezet, eindelijk is me duidelijk dat ik goed genoeg ben en dat het goed is om verder te kijken dan alleen naar de problemen in je leven. Mijn spontaniteit word vaak door andere als impulsief omschreven, tijdens het lezen van dit boek werd meerdere keren herhaald hoe belangrijk het is om te vertrouwen op je spontaniteit!

Ik ben blij verrast door dit boek. Het meest werd ik geraakt door de volgende zin, ‘De oplossing is niet proberen steeds dezelfde situaties te leven, maar juist nieuwe dingen en veranderingen die langskomen aangrijpen’. Na het lezen van dit boek blijf ik achter met een tevreden gevoel en met handvaten om te kunnen loslaten en vergeten. De afgelopen weken heb ik al vele quotes en zinnen met familie en vrienden gedeeld uit dit boek, ik wil het met iedereen delen. En zo zal ik het voorlopig ook nog met mezelf delen, door het boek in de boekenkast te laten staan zodat ik er altijd nog op kan terug grijpen.

Vergeet niet te vergeten; een intrigerende titel.

Want hóe doe je dat en waarom zou je dat überhaupt eigenlijk doen? Hebben we niet juist te leren van ons verleden, van onze gedachten en gevoelens? Dat voortdurende zelfreflectie belangrijk is? Om ons eigen unieke Zelf te vinden? De schrijver daagt je uit om juist dát allemaal los te leren laten.

Nieuwsgierig naar deze manier van ‘jezelf ontdekken middels vergeten’ las ik het boek.

Misschien omdat ik in deze fase van mijn leven steeds dichter bij mijn authenticiteit kom (maar nog net niet helemaal), resoneerde dit boek heel goed met mij.

Het boek is helder, toegankelijk geschreven en kaart aan dat je je verleden, je gedachten en (zelf-)opvattingen moet vergeten. Het waarom wordt in dit boek duidelijk. De schrijver gebruikt daarvoor mooi omschreven vergelijkingen uit de natuur, die mij tot in het diepst raakte. Eigenlijk merkte ik dat elke zin uit het boek een diepere laag aanboorde.

Door voorbeelden uit zijn praktijk als psychiater en door de beschreven oefeningen krijg je ook het ‘hoe-dan’? duidelijk mee.

Ik heb het boek drie keer gelezen, niet omdat het moeilijk was, maar omdat ik voelde dat er méér in zat dan ik de eerste keer tot me kon nemen.

Het is ook het eerste boek waarin ik allerlei aantekeningen en uitroeptekens plaatste in de kantlijn. Dat doe ik nooit (zonde), maar voor mij werd dit een werkboek dat ik steeds weer kan lezen tot ik ‘het vergeten’ helemaal eigen heb gemaakt.

Ik kan het iedereen die ruimte wil (leren) maken voor ‘het Zelf’ van harte aanbevelen. Ik ben in elk geval weer een stukje verder.

Toen ik de flaptekst van dit boek las, wist ik meteen dat ik mij hierin zou herkennen. Ik ben namelijk ook zo’n persoon die nog regelmatig nadenkt over bepaalde herinneringen, waar ik vervolgens verdrietig van word en weer terechtkom in een neerwaartse spiraal die even duurt voordat ik er weer uitkom. Ik was erg nieuwsgierig of dit boek mij richtlijnen, hulp of andere inzichten kon laten zien en dat heeft het zeker gedaan!

Het heeft mij zeker laten nadenken, want hoe belangrijk zijn die vervelende herinneringen waar je steeds over na blijft denken. Je kunt niets aan de situatie veranderen en er steeds over na denken, zorgt voor woede, verdriet en een zwaar gevoel. Het zorgt ervoor dat je niet vooruit gaat. Zonde, eigenlijk.

Het boekje staat boordevol tips, persoonlijke verhalen van anderen en opdrachten. Het laat je nadenken over hoe je zelf in het leven staat. Wat kun je doen zodat jij leert luisteren naar je eigen zelf en hoe onbelangrijk meningen van anderen eigenlijk zijn. Hoe je leert leven zoals je dat zelf wilt en dat beslissingen die je vaak spontaan maakt, juist vaak het beste zijn dan diegene waar je erg lang over nadenkt.

Vergeet niet te vergeten is zeker geen boekje dat je even lekker wegleest in een zitting. Het laat je goed nadenken of bepaalde dingen, waar je vervolgens weer op kunt reflecteren. Hoewel het dus een klein boekje van 147 pagina’s is, doe je er wat langer over voordat hij uit is.

Het eerste deel vond ik wat moeilijker weglezen. Het las niet lekker vlot en hierdoor heb ik regelmatig even terug moeten lezen voordat ik verder kon. Deel twee was daarentegen vlotter en las dus ook makkelijker weg.

Al met al is het zeer interessant en heeft het mij bepaalde hulpmiddelen meegegeven die ik zeker uit ga proberen. Ik raad dit boek aan, aan iedereen die ook vast blijft zitten in vervelende herinneringen, nog regelmatig terugdenkt aan kansen die je voorbij zijn gegaan omdat je de stap niet durfde te nemen en aan mensen die blijven hangen in verdriet en zo niet vooruit komen.

‘Wat belemmert mij om mezelf te zijn?’

‘Laat herinneringen los die je niet langer nodig hebt.’