Het mysterie van de donkere maan

Na het lezen van het boek Leven met de maan door Yasmin Boland voelde ik de drang naar meer informatie omtrent de donkere kant van de maan. Omdat ik altijd uitersten als zeer sterk heb aangevoeld, trok mijn aandacht naar dit boek. Het omslag van het boek toont erg mysterieus en de ondertitel ‘Je schaduwkant belichten’ sprak mij erg aan. Juist omdat ik ook sterk geloof dat licht altijd het duisternis zal overwinnen.

Tot mijn verrassing was het boek anders ingedeeld dan ik dacht, maar ik stelde mijzelf toch open tot het lezen ervan. Het boek begint met verschillende mythologieën waar de link wordt gelegd tussen angst, bijgeloof in associatie met dood en isolement. Waar ik eerder niet zozeer mythologie las gaven de mythische belichamingen van gevoelens toch herkenning en helderheid.

Spirituele inzichten ontstonden na het verhaal over de Donkere Godin. De donkere godin wordt in het boek beschreven als de muze van de menstruatie en de menopauze. Vanuit het donker weer kunnen reizen naar het licht zonder het willen verdoven als hier in de westerse maatschappij.

Verschillende cyclussen worden in het boek vergeleken waaronder de cyclus van de plant, de jaarcyclus en de dagcyclus waardoor alles samen lijkt te komen. Ik raad dit boek vooral aan mensen, voornamelijk vrouwen, die het lastig vinden om de gehele cyclus te doorvoelen. Maar ook zou ik het boek aanraden wanneer je dieper in de magische cyclus van de maan wilt duiken. Het verhaal dat de maan ons vertelt is er een van geboorte, groei, volledigheid, verval, verdwijning en vervolgens weer wedergeboorte en groei, aldus Demetra George.

Het mysterie van de donkere maan, alleen de titel klinkt mysterieus en het omslag van het boek doet daar nog een schepje bovenop. Heel passend voor de beeldvorming. Al voor ik een letter heb gelezen word mijn nieuwsgierigheid geprikkeld.
Wat weet ik nu eigenlijk van de maan? Laat staan dat ik iets weet over de donkere maan maar een mens is nooit te oud om iets te leren of wijzer te worden.

Het verhaal wat de maan ons vertelt, is er een van geboorte, groei, volledigheid, verval, verdwijning en vervolgens weer wedergeboorte en groei. De auteur neemt je mee naar en ver verleden. Een tijd waarin werken en leven met de maancyclus nog vanzelfsprekend was. Vrouwen werkten veel meer op het land en wisten wanneer het tijd was om te oogsten en te zaaien, daar hadden ze geen agenda voor nodig. In groepsverband menstrueerden vrouwen bijna tegelijkertijd en hun seksualiteit was voor hen een natuurlijk gegeven, net als het aanbidden van rebelse godinnen als Medusa en Lilith. Met de komst van het patriarchale heerschappij is veel veranderd. Vrouwen werden gezien als wezens waar mannen moeite mee hadden en veel vrouwelijk potentieel werd als gevolg hiervan eeuwenlang onderdrukt. We maken kennis met de zwarte Godin, die in verband werd gebracht met zondigheid van seksualiteit en de angst voor de dood en die Godin zit ook nu diep verstopt in onze onderbewustzijn.

Het leven van de vrouw kent drie fasen; kind, volwassen, wijze vrouw. Aan deze drie fasen worden ook de schaduwkanten gekoppeld, perioden in het leven waar iedere vrouw tegenaan loopt. De auteur benoemt aspecten als menstruatie en menopauze waar nog steeds een taboe op rust, er wordt nog steeds niet vrijuit over gesproken. Veel waar wij vrouwen mee worstelen (depressies, PMS, menstruatie en de menopauze) zien wij als duistere kant van ons vrouw-zijn. Door bewustwording wil de auteur vrouwen laten inzien dat de maan en al haar invloed je hier doorheen kan loodsen.

De essentie van dit boek is dan ook om anders naar je eigen schaduwkanten te kijken. En net als de maancyclus jij jezelf terugtrekt om vervolgens weer herboren terug te komen. Zoals vrouwen dat eeuwen geleden al deden. De auteur stimuleert je om contact te zoeken met je Zwarte Godin, dat je weer beseft wat voor invloed de maancyclus op je heeft. Hoe vaak lees je niet wat voor invloed volle maan op de stemming van de vrouw heeft? Het is geen sprookje van eeuwen geleden; dat is ook nu nog zo.

Dit boek heeft mij overrompeld, het is indrukwekkend, geschreven voor vrouwen die niet langer hun vrouw-zijn willen onderdrukken. Dit boek leest niet als een leesboek, je moet er echt de tijd voor nemen om de stof die je hebt gelezen tot je laten doordringen. En hoewel ik het boek heb gelezen, heb ik nog steeds het idee dat ik pas de helft heb gelezen. Het boek laat je niet los, je wilt steeds opnieuw hoofdstukken lezen en er over nadenken. Als je dat als auteur kunt bewerkstellen heb je naar mijn idee een topprestatie neergezet.

Voor de vrouwen onder ons die toe zijn aan een nieuwe uitdaging, geef jezelf een cadeau en koop dit boek.

Toen ik het boek in m’n handen kreeg, was ik verrast door de mooie, mysterieuze én zachte uitstraling van de illustratie op het omslag, zowel qua afbeelding als kleur, wat heel erg uitnodigde tot lezen, ook al was het een nogal dik boek met meer dan 300 bladzijden.

De schrijfster legt de verbinding tussen de cyclus van de maan – wassende nieuwe maan, volle maan, afnemende donkere maan – en de levensfasen, processen en gebeurtenissen waar wij als mensheid, collectief of persoonlijk, mee te maken krijgen, terugvoerend naar het begin van alle leven op aarde. De vrouwelijke maandstonden in combinatie met de stand van de maan vormden oorspronkelijk het uitgangspunt van alle leven; het vrouwelijke lichaam werd geheiligd en was bron van vele rituelen en mythes.

De maan laat ons zien dat de dood niet bestaat: we maken deel uit van een steeds terugkerende cyclus van geboorte, groei en de dood (van het oude), waarna uit de dood weer nieuw leven mogelijk is. Ik vond de symbolische uitleg van de maanstanden heel erg mooi en verhelderend om te lezen, zeker in combinatie met de afbeeldingen/tekeningen van de maan en haar cyclus. Ik vond het verrassend om te lezen dat de maan zelf sinds het begin van haar bestaan óók een grote verandering heeft ondergaan: haar energie veranderde door de eeuwen heen van vrouwelijk (maternalistisch) naar mannelijk (paternalistisch). Deze mannelijke energie heeft eeuwenlang de overhand gehad en heeft zo de oorspronkelijke, vrouwelijke gaven en kwaliteiten van de kracht van de vrouw en haar cyclus verdrongen. Sinds kort bevinden we ons in het Watermantijdperk, waarin het vrouwelijke aspect weer belangrijk wordt, na 2300 jaar in het Vissentijdperk (met de nadruk op het mannelijke aspect) te hebben geleefd.

Wat ik heel lastig vond in het boek, waren de vele mythen en verhalen met de goden/godinnen die uitgebreid beschreven werden, inclusief hun namen. Het besloeg wel een aantal hoofdstukken. Ik vond deze dusdanig gedetailleerd en ingewikkeld, dat ik die – na vele pogingen mijnerzijds om het tot me door te laten dringen – op het laatst heb overgeslagen; voor mij was dit te veel en te uitgebreid. Ik heb me dus maar gericht op de ‘conclusies’ en de symboliek van de verhalen/mythes.

Ik vind het al met al een waardevol boek, vooral ook door de hoopvolle boodschap, dat alle leven op aarde cyclisch is en dus niet eindig; ook groeide gaandeweg m’n ontzag voor het prachtige universum en de natuur die zichzelf telkens weer kan vernieuwen en ons zo ook van nieuw leven voorziet. Tegelijkertijd werd ik ook wel verdrietig door de wetenschap, dat we met z’n allen wel héél ver van de natuur en haar wonderen verwijderd en vervreemd zijn geraakt door onze vooruitgang en levensstijl.

Ik zou dit boek zeker aan andere mensen aan willen raden; of je nu geïnteresseerd bent in de maan, haar standen en de betekenis hiervan voor je dagelijkse leven óf dat je erg houdt van het ontstaan en de betekenis van mythen en verhalen uit vroegere tijden: het staat allemaal in het boek. Het heeft mij in ieder geval vele nieuwe gezichtspunten laten zien, die ik verrijkend vind voor m’n eigen leven.

Ik heb dit boek uitgekozen omdat dit juist de andere kant van spiritualiteit belichaamd. In een tijd waar iedereen maar gelukkig en vol energie moet zijn, laat dit boek zijn dat er ook een tijd is om te rusten en soms een stapje terug te doen. Toen ik de inhoudsopgave las, vond ik dat dit een zeer goed samengesteld boek was en later bleek dat dit boek ook een mooi naslagwerk voor in je kast is. Naast een aantal godinnen wordt er ook een uitvoerig verslag van verschillende Europese achtergronden gegeven die ik heel leerzaam vond.

Het omslag van dit boek als ook de illustraties in dit boek zijn prachtig vormgegeven en zeer verduidelijkend bij de tekst. Daarbij vind ik de indeling van de hoofdstukken ook heel overzichtelijk en handig om bepaalde dingen op te zoeken.

Achter ieder hoofdstuk staan dagboekvragen over de beschreven onderwerpen. Ik heb een hekel aan “doe dit, doe dat” boeken maar deze vragen dagen je uit bij jezelf op onderzoek te gaan zonder dat dit dwingend is.

Het boek leest niet altijd even vlot weg door de lange zinnen en terminologie die gebruikt wordt maar het is zeker een boek dat ik kan aanbevelen aan mensen die op zoek zijn naar diepere kennis over de donkere maan, pre-christelijke geschiedenis en godinnen in de voornamelijk Europese culturen.